аканфу́зіць
‘засароміць, збянтэжыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аканфу́жу |
аканфу́зім |
2-я ас. |
аканфу́зіш |
аканфу́зіце |
3-я ас. |
аканфу́зіць |
аканфу́зяць |
Прошлы час |
м. |
аканфу́зіў |
аканфу́зілі |
ж. |
аканфу́зіла |
н. |
аканфу́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аканфу́зь |
аканфу́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аканфу́зіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аканцава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аканцава́льнік |
аканцава́льнікі |
Р. |
аканцава́льніка |
аканцава́льнікаў |
Д. |
аканцава́льніку |
аканцава́льнікам |
В. |
аканцава́льнік |
аканцава́льнікі |
Т. |
аканцава́льнікам |
аканцава́льнікамі |
М. |
аканцава́льніку |
аканцава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аканцыля́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аканцыля́раны |
аканцыля́раная |
аканцыля́ранае |
аканцыля́раныя |
Р. |
аканцыля́ранага |
аканцыля́ранай аканцыля́ранае |
аканцыля́ранага |
аканцыля́раных |
Д. |
аканцыля́ранаму |
аканцыля́ранай |
аканцыля́ранаму |
аканцыля́раным |
В. |
аканцыля́раны (неадуш.) аканцыля́ранага (адуш.) |
аканцыля́раную |
аканцыля́ранае |
аканцыля́раныя (неадуш.) аканцыля́раных (адуш.) |
Т. |
аканцыля́раным |
аканцыля́ранай аканцыля́ранаю |
аканцыля́раным |
аканцыля́ранымі |
М. |
аканцыля́раным |
аканцыля́ранай |
аканцыля́раным |
аканцыля́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
акапані́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акапані́чаны |
акапані́чаная |
акапані́чанае |
акапані́чаныя |
Р. |
акапані́чанага |
акапані́чанай акапані́чанае |
акапані́чанага |
акапані́чаных |
Д. |
акапані́чанаму |
акапані́чанай |
акапані́чанаму |
акапані́чаным |
В. |
акапані́чаны (неадуш.) акапані́чанага (адуш.) |
акапані́чаную |
акапані́чанае |
акапані́чаныя (неадуш.) акапані́чаных (адуш.) |
Т. |
акапані́чаным |
акапані́чанай акапані́чанаю |
акапані́чаным |
акапані́чанымі |
М. |
акапані́чаным |
акапані́чанай |
акапані́чаным |
акапані́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
акапані́чваць
‘апрацоўваць, рыхліць капаніцай што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акапані́чваю |
акапані́чваем |
2-я ас. |
акапані́чваеш |
акапані́чваеце |
3-я ас. |
акапані́чвае |
акапані́чваюць |
Прошлы час |
м. |
акапані́чваў |
акапані́чвалі |
ж. |
акапані́чвала |
н. |
акапані́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
акапані́чвай |
акапані́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акапані́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
акапані́чыць
‘апрацаваць, узрыхліць капаніцай што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акапані́чу |
акапані́чым |
2-я ас. |
акапані́чыш |
акапані́чыце |
3-я ас. |
акапані́чыць |
акапані́чаць |
Прошлы час |
м. |
акапані́чыў |
акапані́чылі |
ж. |
акапані́чыла |
н. |
акапані́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акапані́ч |
акапані́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акапані́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
акапа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акапа́ны |
акапа́ная |
акапа́нае |
акапа́ныя |
Р. |
акапа́нага |
акапа́най акапа́нае |
акапа́нага |
акапа́ных |
Д. |
акапа́наму |
акапа́най |
акапа́наму |
акапа́ным |
В. |
акапа́ны (неадуш.) акапа́нага (адуш.) |
акапа́ную |
акапа́нае |
акапа́ныя (неадуш.) акапа́ных (адуш.) |
Т. |
акапа́ным |
акапа́най акапа́наю |
акапа́ным |
акапа́нымі |
М. |
акапа́ным |
акапа́най |
акапа́ным |
акапа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.