аканфу́зіць

‘засароміць, збянтэжыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аканфу́жу аканфу́зім
2-я ас. аканфу́зіш аканфу́зіце
3-я ас. аканфу́зіць аканфу́зяць
Прошлы час
м. аканфу́зіў аканфу́зілі
ж. аканфу́зіла
н. аканфу́зіла
Загадны лад
2-я ас. аканфу́зь аканфу́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час аканфу́зіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)