акапані́чыць

‘апрацаваць, узрыхліць капаніцай што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акапані́чу акапані́чым
2-я ас. акапані́чыш акапані́чыце
3-я ас. акапані́чыць акапані́чаць
Прошлы час
м. акапані́чыў акапані́чылі
ж. акапані́чыла
н. акапані́чыла
Загадны лад
2-я ас. акапані́ч акапані́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час акапані́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)