адрыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адрыва́ю |
адрыва́ем |
2-я ас. |
адрыва́еш |
адрыва́еце |
3-я ас. |
адрыва́е |
адрыва́юць |
Прошлы час |
м. |
адрыва́ў |
адрыва́лі |
ж. |
адрыва́ла |
н. |
адрыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адрыва́й |
адрыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адрыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адры́вачна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
адры́вачна |
- |
- |
адры́вачнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
адры́вачнасць |
Р. |
адры́вачнасці |
Д. |
адры́вачнасці |
В. |
адры́вачнасць |
Т. |
адры́вачнасцю |
М. |
адры́вачнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адры́вачны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адры́вачны |
адры́вачная |
адры́вачнае |
адры́вачныя |
Р. |
адры́вачнага |
адры́вачнай адры́вачнае |
адры́вачнага |
адры́вачных |
Д. |
адры́вачнаму |
адры́вачнай |
адры́вачнаму |
адры́вачным |
В. |
адры́вачны |
адры́вачную |
адры́вачнае |
адры́вачныя |
Т. |
адры́вачным |
адры́вачнай адры́вачнаю |
адры́вачным |
адры́вачнымі |
М. |
адры́вачным |
адры́вачнай |
адры́вачным |
адры́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адры́віста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
адры́віста |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адры́вістасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
адры́вістасць |
Р. |
адры́вістасці |
Д. |
адры́вістасці |
В. |
адры́вістасць |
Т. |
адры́вістасцю |
М. |
адры́вістасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
адры́вісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адры́вісты |
адры́вістая |
адры́вістае |
адры́вістыя |
Р. |
адры́вістага |
адры́вістай адры́вістае |
адры́вістага |
адры́вістых |
Д. |
адры́вістаму |
адры́вістай |
адры́вістаму |
адры́вістым |
В. |
адры́вісты (неадуш.) адры́вістага (адуш.) |
адры́вістую |
адры́вістае |
адры́вістыя (неадуш.) адры́вістых (адуш.) |
Т. |
адры́вістым |
адры́вістай адры́вістаю |
адры́вістым |
адры́вістымі |
М. |
адры́вістым |
адры́вістай |
адры́вістым |
адры́вістых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрыга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адрыга́нне |
Р. |
адрыга́ння |
Д. |
адрыга́нню |
В. |
адрыга́нне |
Т. |
адрыга́ннем |
М. |
адрыга́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адрыга́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адрыга́ецца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
адрыга́лася |
н. |
адрыга́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрыга́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адрыга́ю |
адрыга́ем |
2-я ас. |
адрыга́еш |
адрыга́еце |
3-я ас. |
адрыга́е |
адрыга́юць |
Прошлы час |
м. |
адрыга́ў |
адрыга́лі |
ж. |
адрыга́ла |
н. |
адрыга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адрыга́й |
адрыга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адрыга́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.