абвінава́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвінава́чаны |
абвінава́чаная |
абвінава́чанае |
абвінава́чаныя |
Р. |
абвінава́чанага |
абвінава́чанай абвінава́чанае |
абвінава́чанага |
абвінава́чаных |
Д. |
абвінава́чанаму |
абвінава́чанай |
абвінава́чанаму |
абвінава́чаным |
В. |
абвінава́чаны (неадуш.) абвінава́чанага (адуш.) |
абвінава́чаную |
абвінава́чанае |
абвінава́чаныя (неадуш.) абвінава́чаных (адуш.) |
Т. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай абвінава́чанаю |
абвінава́чаным |
абвінава́чанымі |
М. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай |
абвінава́чаным |
абвінава́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвінава́чаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
- |
Н. |
абвінава́чаны |
абвінава́чаная |
абвінава́чаныя |
Р. |
абвінава́чанага |
абвінава́чанай |
абвінава́чаных |
Д. |
абвінава́чанаму |
абвінава́чанай |
абвінава́чаным |
В. |
абвінава́чанага |
абвінава́чаную |
абвінава́чаных |
Т. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай абвінава́чанаю |
абвінава́чанымі |
М. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай |
абвінава́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвінава́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвінава́чаны |
абвінава́чаная |
абвінава́чанае |
абвінава́чаныя |
Р. |
абвінава́чанага |
абвінава́чанай абвінава́чанае |
абвінава́чанага |
абвінава́чаных |
Д. |
абвінава́чанаму |
абвінава́чанай |
абвінава́чанаму |
абвінава́чаным |
В. |
абвінава́чаны (неадуш.) абвінава́чанага (адуш.) |
абвінава́чаную |
абвінава́чанае |
абвінава́чаныя (неадуш.) абвінава́чаных (адуш.) |
Т. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай абвінава́чанаю |
абвінава́чаным |
абвінава́чанымі |
М. |
абвінава́чаным |
абвінава́чанай |
абвінава́чаным |
абвінава́чаных |
Кароткая форма: абвінава́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвінава́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвінава́чванне |
абвінава́чванні |
Р. |
абвінава́чвання |
абвінава́чванняў |
Д. |
абвінава́чванню |
абвінава́чванням |
В. |
абвінава́чванне |
абвінава́чванні |
Т. |
абвінава́чваннем |
абвінава́чваннямі |
М. |
абвінава́чванні |
абвінава́чваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвінава́чваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвінава́чваны |
абвінава́чваная |
абвінава́чванае |
абвінава́чваныя |
Р. |
абвінава́чванага |
абвінава́чванай абвінава́чванае |
абвінава́чванага |
абвінава́чваных |
Д. |
абвінава́чванаму |
абвінава́чванай |
абвінава́чванаму |
абвінава́чваным |
В. |
абвінава́чваны (неадуш.) абвінава́чванага (адуш.) |
абвінава́чваную |
абвінава́чванае |
абвінава́чваныя (неадуш.) абвінава́чваных (адуш.) |
Т. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай абвінава́чванаю |
абвінава́чваным |
абвінава́чванымі |
М. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай |
абвінава́чваным |
абвінава́чваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
абвінава́чваны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
- |
Н. |
абвінава́чваны |
абвінава́чваная |
абвінава́чваныя |
Р. |
абвінава́чванага |
абвінава́чванай |
абвінава́чваных |
Д. |
абвінава́чванаму |
абвінава́чванай |
абвінава́чваным |
В. |
абвінава́чванага |
абвінава́чваную |
абвінава́чваных |
Т. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай абвінава́чванаю |
абвінава́чванымі |
М. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай |
абвінава́чваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвінава́чваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвінава́чваны |
абвінава́чваная |
абвінава́чванае |
абвінава́чваныя |
Р. |
абвінава́чванага |
абвінава́чванай абвінава́чванае |
абвінава́чванага |
абвінава́чваных |
Д. |
абвінава́чванаму |
абвінава́чванай |
абвінава́чванаму |
абвінава́чваным |
В. |
абвінава́чваны (неадуш.) абвінава́чванага (адуш.) |
абвінава́чваную |
абвінава́чванае |
абвінава́чваныя (неадуш.) абвінава́чваных (адуш.) |
Т. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай абвінава́чванаю |
абвінава́чваным |
абвінава́чванымі |
М. |
абвінава́чваным |
абвінава́чванай |
абвінава́чваным |
абвінава́чваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
абвінава́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвінава́чваюся |
абвінава́чваемся |
2-я ас. |
абвінава́чваешся |
абвінава́чваецеся |
3-я ас. |
абвінава́чваецца |
абвінава́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
абвінава́чваўся |
абвінава́чваліся |
ж. |
абвінава́чвалася |
н. |
абвінава́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абвінава́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвінава́чваю |
абвінава́чваем |
2-я ас. |
абвінава́чваеш |
абвінава́чваеце |
3-я ас. |
абвінава́чвае |
абвінава́чваюць |
Прошлы час |
м. |
абвінава́чваў |
абвінава́чвалі |
ж. |
абвінава́чвала |
н. |
абвінава́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвінава́чвай |
абвінава́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абвінава́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.