абадзьму́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадзьму́ты |
абадзьму́тая |
абадзьму́тае |
абадзьму́тыя |
Р. |
абадзьму́тага |
абадзьму́тай абадзьму́тае |
абадзьму́тага |
абадзьму́тых |
Д. |
абадзьму́таму |
абадзьму́тай |
абадзьму́таму |
абадзьму́тым |
В. |
абадзьму́ты (неадуш.) абадзьму́тага (адуш.) |
абадзьму́тую |
абадзьму́тае |
абадзьму́тыя (неадуш.) абадзьму́тых (адуш.) |
Т. |
абадзьму́тым |
абадзьму́тай абадзьму́таю |
абадзьму́тым |
абадзьму́тымі |
М. |
абадзьму́тым |
абадзьму́тай |
абадзьму́тым |
абадзьму́тых |
Кароткая форма: абадзьму́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абадзьму́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абадзьму́ся |
абадзьмё́мся |
2-я ас. |
абадзьме́шся |
абадзьмяце́ся |
3-я ас. |
абадзьме́цца |
абадзьму́цца |
Прошлы час |
м. |
абадзьму́ўся |
абадзьму́ліся |
ж. |
абадзьму́лася |
н. |
абадзьму́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абадзьмі́ся |
абадзьмі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абадзьму́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абадзьму́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абадзьму́ |
абадзьмё́м |
2-я ас. |
абадзьме́ш |
абадзьмяце́ |
3-я ас. |
абадзьме́ |
абадзьму́ць |
Прошлы час |
м. |
абадзьму́ў |
абадзьму́лі |
ж. |
абадзьму́ла |
н. |
абадзьму́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абадзьмі́ |
абадзьмі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абадзьму́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадко́вы |
абадко́вая |
абадко́вае |
абадко́выя |
Р. |
абадко́вага |
абадко́вай абадко́вае |
абадко́вага |
абадко́вых |
Д. |
абадко́ваму |
абадко́вай |
абадко́ваму |
абадко́вым |
В. |
абадко́вы (неадуш.) абадко́вага (адуш.) |
абадко́вую |
абадко́вае |
абадко́выя (неадуш.) абадко́вых (адуш.) |
Т. |
абадко́вым |
абадко́вай абадко́ваю |
абадко́вым |
абадко́вымі |
М. |
абадко́вым |
абадко́вай |
абадко́вым |
абадко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадне́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абадне́ецца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
абадне́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
абадне́ць
‘развідніцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абадне́е |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
абадне́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
абадо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абадо́к |
абадкі́ |
Р. |
абадка́ |
абадко́ў |
Д. |
абадку́ |
абадка́м |
В. |
абадо́к |
абадкі́ |
Т. |
абадко́м |
абадка́мі |
М. |
абадку́ |
абадка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Абадо́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Абадо́ўцы |
Р. |
Абадо́ўцаў |
Д. |
Абадо́ўцам |
В. |
Абадо́ўцы |
Т. |
Абадо́ўцамі |
М. |
Абадо́ўцах |
абадо́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадо́чны |
абадо́чная |
абадо́чнае |
абадо́чныя |
Р. |
абадо́чнага |
абадо́чнай абадо́чнае |
абадо́чнага |
абадо́чных |
Д. |
абадо́чнаму |
абадо́чнай |
абадо́чнаму |
абадо́чным |
В. |
абадо́чны (неадуш.) абадо́чнага (адуш.) |
абадо́чную |
абадо́чнае |
абадо́чныя (неадуш.) абадо́чных (адуш.) |
Т. |
абадо́чным |
абадо́чнай абадо́чнаю |
абадо́чным |
абадо́чнымі |
М. |
абадо́чным |
абадо́чнай |
абадо́чным |
абадо́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.