Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абадзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадзьму́ты абадзьму́тая абадзьму́тае абадзьму́тыя
Р. абадзьму́тага абадзьму́тай
абадзьму́тае
абадзьму́тага абадзьму́тых
Д. абадзьму́таму абадзьму́тай абадзьму́таму абадзьму́тым
В. абадзьму́ты (неадуш.)
абадзьму́тага (адуш.)
абадзьму́тую абадзьму́тае абадзьму́тыя (неадуш.)
абадзьму́тых (адуш.)
Т. абадзьму́тым абадзьму́тай
абадзьму́таю
абадзьму́тым абадзьму́тымі
М. абадзьму́тым абадзьму́тай абадзьму́тым абадзьму́тых

Кароткая форма: абадзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абадзьму́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абадзьму́ся абадзьмё́мся
2-я ас. абадзьме́шся абадзьмяце́ся
3-я ас. абадзьме́цца абадзьму́цца
Прошлы час
м. абадзьму́ўся абадзьму́ліся
ж. абадзьму́лася
н. абадзьму́лася
Загадны лад
2-я ас. абадзьмі́ся абадзьмі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абадзьму́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абадзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абадзьму́ абадзьмё́м
2-я ас. абадзьме́ш абадзьмяце́
3-я ас. абадзьме́ абадзьму́ць
Прошлы час
м. абадзьму́ў абадзьму́лі
ж. абадзьму́ла
н. абадзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. абадзьмі́ абадзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абадзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абадко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадко́вы абадко́вая абадко́вае абадко́выя
Р. абадко́вага абадко́вай
абадко́вае
абадко́вага абадко́вых
Д. абадко́ваму абадко́вай абадко́ваму абадко́вым
В. абадко́вы (неадуш.)
абадко́вага (адуш.)
абадко́вую абадко́вае абадко́выя (неадуш.)
абадко́вых (адуш.)
Т. абадко́вым абадко́вай
абадко́ваю
абадко́вым абадко́вымі
М. абадко́вым абадко́вай абадко́вым абадко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абадне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абадне́ецца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. абадне́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

абадне́ць

‘развідніцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абадне́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. абадне́ла

Крыніцы: piskunou2012.

абадо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадо́вы абадо́вая абадо́вае абадо́выя
Р. абадо́вага абадо́вай
абадо́вае
абадо́вага абадо́вых
Д. абадо́ваму абадо́вай абадо́ваму абадо́вым
В. абадо́вы
абадо́вага
абадо́вую абадо́вае абадо́выя
абадо́вых
Т. абадо́вым абадо́вай
абадо́ваю
абадо́вым абадо́вымі
М. абадо́вым абадо́вай абадо́вым абадо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

абадо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абадо́к абадкі́
Р. абадка́ абадко́ў
Д. абадку́ абадка́м
В. абадо́к абадкі́
Т. абадко́м абадка́мі
М. абадку́ абадка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абадо́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Абадо́ўцы
Р. Абадо́ўцаў
Д. Абадо́ўцам
В. Абадо́ўцы
Т. Абадо́ўцамі
М. Абадо́ўцах

абадо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадо́чны абадо́чная абадо́чнае абадо́чныя
Р. абадо́чнага абадо́чнай
абадо́чнае
абадо́чнага абадо́чных
Д. абадо́чнаму абадо́чнай абадо́чнаму абадо́чным
В. абадо́чны (неадуш.)
абадо́чнага (адуш.)
абадо́чную абадо́чнае абадо́чныя (неадуш.)
абадо́чных (адуш.)
Т. абадо́чным абадо́чнай
абадо́чнаю
абадо́чным абадо́чнымі
М. абадо́чным абадо́чнай абадо́чным абадо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.