абазва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абазва́ны |
абазва́ная |
абазва́нае |
абазва́ныя |
Р. |
абазва́нага |
абазва́най абазва́нае |
абазва́нага |
абазва́ных |
Д. |
абазва́наму |
абазва́най |
абазва́наму |
абазва́ным |
В. |
абазва́ны (неадуш.) абазва́нага (адуш.) |
абазва́ную |
абазва́нае |
абазва́ныя (неадуш.) абазва́ных (адуш.) |
Т. |
абазва́ным |
абазва́най абазва́наю |
абазва́ным |
абазва́нымі |
М. |
абазва́ным |
абазва́най |
абазва́ным |
абазва́ных |
Кароткая форма: абазва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абазва́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзаву́ся |
абзавё́мся |
2-я ас. |
абзаве́шся |
абзавяце́ся |
3-я ас. |
абзаве́цца |
абзаву́цца |
Прошлы час |
м. |
абазва́ўся |
абазва́ліся |
ж. |
абазва́лася |
н. |
абазва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абзаві́ся |
абзаві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абазва́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазва́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзаву́ |
абзавё́м |
2-я ас. |
абзаве́ш |
абзавяце́ |
3-я ас. |
абзаве́ |
абзаву́ць |
Прошлы час |
м. |
абазва́ў |
абазва́лі |
ж. |
абазва́ла |
н. |
абазва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абзаві́ |
абзаві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абазва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазво́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абазво́лю |
абазво́лім |
2-я ас. |
абазво́ліш |
абазво́ліце |
3-я ас. |
абазво́ліць |
абазво́ляць |
Прошлы час |
м. |
абазво́ліў |
абазво́лілі |
ж. |
абазво́ліла |
н. |
абазво́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абазво́ль |
абазво́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абазво́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абазі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абазі́н |
абазі́ны |
Р. |
абазі́на |
абазі́наў |
Д. |
абазі́ну |
абазі́нам |
В. |
абазі́на |
абазі́наў |
Т. |
абазі́нам |
абазі́намі |
М. |
абазі́не |
абазі́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
абазі́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абазі́нка |
абазі́нкі |
Р. |
абазі́нкі |
абазі́нак |
Д. |
абазі́нцы |
абазі́нкам |
В. |
абазі́нку |
абазі́нак |
Т. |
абазі́нкай абазі́нкаю |
абазі́нкамі |
М. |
абазі́нцы |
абазі́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абазі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абазі́нскі |
абазі́нская |
абазі́нскае |
абазі́нскія |
Р. |
абазі́нскага |
абазі́нскай абазі́нскае |
абазі́нскага |
абазі́нскіх |
Д. |
абазі́нскаму |
абазі́нскай |
абазі́нскаму |
абазі́нскім |
В. |
абазі́нскі (неадуш.) абазі́нскага (адуш.) |
абазі́нскую |
абазі́нскае |
абазі́нскія (неадуш.) абазі́нскіх (адуш.) |
Т. |
абазі́нскім |
абазі́нскай абазі́нскаю |
абазі́нскім |
абазі́нскімі |
М. |
абазі́нскім |
абазі́нскай |
абазі́нскім |
абазі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абазі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абазі́я |
Р. |
абазі́і |
Д. |
абазі́і |
В. |
абазі́ю |
Т. |
абазі́яй абазі́яю |
М. |
абазі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
абазнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абазнаю́ся |
абазнаё́мся |
2-я ас. |
абазнае́шся |
абазнаяце́ся |
3-я ас. |
абазнае́цца |
абазнаю́цца |
Прошлы час |
м. |
абазнава́ўся |
абазнава́ліся |
ж. |
абазнава́лася |
н. |
абазнава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазна́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абазна́насць |
Р. |
абазна́насці |
Д. |
абазна́насці |
В. |
абазна́насць |
Т. |
абазна́насцю |
М. |
абазна́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.