Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абажа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абажа́нне
Р. абажа́ння
Д. абажа́нню
В. абажа́нне
Т. абажа́ннем
М. абажа́нні

Крыніцы: piskunou2012.

абажа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абажа́ю абажа́ем
2-я ас. абажа́еш абажа́еце
3-я ас. абажа́е абажа́юць
Прошлы час
м. абажа́ў абажа́лі
ж. абажа́ла
н. абажа́ла
Загадны лад
2-я ас. абажа́й абажа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абажа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

абажра́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абажру́ся абажро́мся
2-я ас. абажрэ́шся абажраце́ся
3-я ас. абажрэ́цца абажру́цца
Прошлы час
м. абажра́ўся абажра́ліся
ж. абажра́лася
н. абажра́лася
Загадны лад
2-я ас. абажры́ся абажры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абажра́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

абажра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абажру́ абажрэ́м
2-я ас. абажрэ́ш абажрэ́це
3-я ас. абажрэ́ абажру́ць
Прошлы час
м. абажра́ў абажра́лі
ж. абажра́ла
н. абажра́ла
Загадны лад
2-я ас. абажры́ абажры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абажра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абажу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абажу́р абажу́ры
Р. абажу́ра абажу́раў
Д. абажу́ру абажу́рам
В. абажу́р абажу́ры
Т. абажу́рам абажу́рамі
М. абажу́ры абажу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абажуратрыма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абажуратрыма́льнік абажуратрыма́льнікі
Р. абажуратрыма́льніка абажуратрыма́льнікаў
Д. абажуратрыма́льніку абажуратрыма́льнікам
В. абажуратрыма́льнік абажуратрыма́льнікі
Т. абажуратрыма́льнікам абажуратрыма́льнікамі
М. абажуратрыма́льніку абажуратрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абажу́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абажу́рны абажу́рная абажу́рнае абажу́рныя
Р. абажу́рнага абажу́рнай
абажу́рнае		 абажу́рнага абажу́рных
Д. абажу́рнаму абажу́рнай абажу́рнаму абажу́рным
В. абажу́рны (неадуш.)
абажу́рнага (адуш.)		 абажу́рную абажу́рнае абажу́рныя (неадуш.)
абажу́рных (адуш.)
Т. абажу́рным абажу́рнай
абажу́рнаю		 абажу́рным абажу́рнымі
М. абажу́рным абажу́рнай абажу́рным абажу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абажу́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абажу́рчык абажу́рчыкі
Р. абажу́рчыка абажу́рчыкаў
Д. абажу́рчыку абажу́рчыкам
В. абажу́рчык абажу́рчыкі
Т. абажу́рчыкам абажу́рчыкамі
М. абажу́рчыку абажу́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

аба́з

‘манета’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аба́з аба́зы
Р. аба́за аба́заў
Д. аба́зу аба́зам
В. аба́з аба́зы
Т. аба́зам аба́замі
М. аба́зе аба́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абазва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абазва́ны абазва́ная абазва́нае абазва́ныя
Р. абазва́нага абазва́най
абазва́нае		 абазва́нага абазва́ных
Д. абазва́наму абазва́най абазва́наму абазва́ным
В. абазва́ны (неадуш.)
абазва́нага (адуш.)		 абазва́ную абазва́нае абазва́ныя (неадуш.)
абазва́ных (адуш.)
Т. абазва́ным абазва́най
абазва́наю		 абазва́ным абазва́нымі
М. абазва́ным абазва́най абазва́ным абазва́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.