Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абаджга́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаджга́ны абаджга́ная абаджга́нае абаджга́ныя
Р. абаджга́нага абаджга́най
абаджга́нае		 абаджга́нага абаджга́ных
Д. абаджга́наму абаджга́най абаджга́наму абаджга́ным
В. абаджга́ны (неадуш.)
абаджга́нага (адуш.)		 абаджга́ную абаджга́нае абаджга́ныя (неадуш.)
абаджга́ных (адуш.)
Т. абаджга́ным абаджга́най
абаджга́наю		 абаджга́ным абаджга́нымі
М. абаджга́ным абаджга́най абаджга́ным абаджга́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абаджга́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаджга́ны абаджга́ная абаджга́нае абаджга́ныя
Р. абаджга́нага абаджга́най
абаджга́нае		 абаджга́нага абаджга́ных
Д. абаджга́наму абаджга́най абаджга́наму абаджга́ным
В. абаджга́ны (неадуш.)
абаджга́нага (адуш.)		 абаджга́ную абаджга́нае абаджга́ныя (неадуш.)
абаджга́ных (адуш.)
Т. абаджга́ным абаджга́най
абаджга́наю		 абаджга́ным абаджга́нымі
М. абаджга́ным абаджга́най абаджга́ным абаджга́ных

Кароткая форма: абаджга́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абаджга́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаджга́юся абаджга́емся
2-я ас. абаджга́ешся абаджга́ецеся
3-я ас. абаджга́ецца абаджга́юцца
Прошлы час
м. абаджга́ўся абаджга́ліся
ж. абаджга́лася
н. абаджга́лася
Загадны лад
2-я ас. абаджга́йся абаджга́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абаджга́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абаджга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаджга́ю абаджга́ем
2-я ас. абаджга́еш абаджга́еце
3-я ас. абаджга́е абаджга́юць
Прошлы час
м. абаджга́ў абаджга́лі
ж. абаджга́ла
н. абаджга́ла
Загадны лад
2-я ас. абаджга́й абаджга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абаджга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абадзіно́чваць

‘знаходзіцца ў адзіноцтве’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абадзіно́чваю абадзіно́чваем
2-я ас. абадзіно́чваеш абадзіно́чваеце
3-я ас. абадзіно́чвае абадзіно́чваюць
Прошлы час
м. абадзіно́чваў абадзіно́чвалі
ж. абадзіно́чвала
н. абадзіно́чвала
Загадны лад
2-я ас. абадзіно́чвай абадзіно́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абадзіно́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абадзіно́чыць

‘застацца ў адзіноцтве’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абадзіно́чу абадзіно́чым
2-я ас. абадзіно́чыш абадзіно́чыце
3-я ас. абадзіно́чыць абадзіно́чаць
Прошлы час
м. абадзіно́чыў абадзіно́чылі
ж. абадзіно́чыла
н. абадзіно́чыла
Загадны лад
2-я ас. абадзіно́ч абадзіно́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абадзіно́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абадзі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадзі́сты абадзі́стая абадзі́стае абадзі́стыя
Р. абадзі́стага абадзі́стай
абадзі́стае		 абадзі́стага абадзі́стых
Д. абадзі́стаму абадзі́стай абадзі́стаму абадзі́стым
В. абадзі́сты (неадуш.)
абадзі́стага (адуш.)		 абадзі́стую абадзі́стае абадзі́стыя (неадуш.)
абадзі́стых (адуш.)
Т. абадзі́стым абадзі́стай
абадзі́стаю		 абадзі́стым абадзі́стымі
М. абадзі́стым абадзі́стай абадзі́стым абадзі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

абадзі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадзі́сты абадзі́стая абадзі́стае абадзі́стыя
Р. абадзі́стага абадзі́стай
абадзі́стае		 абадзі́стага абадзі́стых
Д. абадзі́стаму абадзі́стай абадзі́стаму абадзі́стым
В. абадзі́сты (неадуш.)
абадзі́стага (адуш.)		 абадзі́стую абадзі́стае абадзі́стыя (неадуш.)
абадзі́стых (адуш.)
Т. абадзі́стым абадзі́стай
абадзі́стаю		 абадзі́стым абадзі́стымі
М. абадзі́стым абадзі́стай абадзі́стым абадзі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

абадзьму́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадзьму́ты абадзьму́тая абадзьму́тае абадзьму́тыя
Р. абадзьму́тага абадзьму́тай
абадзьму́тае		 абадзьму́тага абадзьму́тых
Д. абадзьму́таму абадзьму́тай абадзьму́таму абадзьму́тым
В. абадзьму́ты (неадуш.)
абадзьму́тага (адуш.)		 абадзьму́тую абадзьму́тае абадзьму́тыя (неадуш.)
абадзьму́тых (адуш.)
Т. абадзьму́тым абадзьму́тай
абадзьму́таю		 абадзьму́тым абадзьму́тымі
М. абадзьму́тым абадзьму́тай абадзьму́тым абадзьму́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абадзьму́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадзьму́ты абадзьму́тая абадзьму́тае абадзьму́тыя
Р. абадзьму́тага абадзьму́тай
абадзьму́тае		 абадзьму́тага абадзьму́тых
Д. абадзьму́таму абадзьму́тай абадзьму́таму абадзьму́тым
В. абадзьму́ты (неадуш.)
абадзьму́тага (адуш.)		 абадзьму́тую абадзьму́тае абадзьму́тыя (неадуш.)
абадзьму́тых (адуш.)
Т. абадзьму́тым абадзьму́тай
абадзьму́таю		 абадзьму́тым абадзьму́тымі
М. абадзьму́тым абадзьму́тай абадзьму́тым абадзьму́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.