абадзіно́чваць

‘знаходзіцца ў адзіноцтве’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абадзіно́чваю абадзіно́чваем
2-я ас. абадзіно́чваеш абадзіно́чваеце
3-я ас. абадзіно́чвае абадзіно́чваюць
Прошлы час
м. абадзіно́чваў абадзіно́чвалі
ж. абадзіно́чвала
н. абадзіно́чвала
Загадны лад
2-я ас. абадзіно́чвай абадзіно́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абадзіно́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)