абадзіно́чыць
‘застацца ў адзіноцтве’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абадзіно́чу | абадзіно́чым | |
| абадзіно́чыш | абадзіно́чыце | |
| абадзіно́чыць | абадзіно́чаць | |
| Прошлы час | ||
| абадзіно́чыў | абадзіно́чылі | |
| абадзіно́чыла | ||
| абадзіно́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| абадзіно́ч | абадзіно́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абадзіно́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)