абакра́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абакра́ду |
абакра́дзем |
2-я ас. |
абакра́дзеш |
абакра́дзеце |
3-я ас. |
абакра́дзе |
абакра́дуць |
Прошлы час |
м. |
абакра́ў |
абакра́лі |
ж. |
абакра́ла |
н. |
абакра́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абакра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абаку́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абаку́ленне |
Р. |
абаку́лення |
Д. |
абаку́ленню |
В. |
абаку́ленне |
Т. |
абаку́леннем |
М. |
абаку́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абаку́лены |
абаку́леная |
абаку́ленае |
абаку́леныя |
Р. |
абаку́ленага |
абаку́ленай абаку́ленае |
абаку́ленага |
абаку́леных |
Д. |
абаку́ленаму |
абаку́ленай |
абаку́ленаму |
абаку́леным |
В. |
абаку́лены (неадуш.) абаку́ленага (адуш.) |
абаку́леную |
абаку́ленае |
абаку́леныя (неадуш.) абаку́леных (адуш.) |
Т. |
абаку́леным |
абаку́ленай абаку́ленаю |
абаку́леным |
абаку́ленымі |
М. |
абаку́леным |
абаку́ленай |
абаку́леным |
абаку́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаку́люся |
абаку́лімся |
2-я ас. |
абаку́лішся |
абаку́ліцеся |
3-я ас. |
абаку́ліцца |
абаку́ляцца |
Прошлы час |
м. |
абаку́ліўся |
абаку́ліліся |
ж. |
абаку́лілася |
н. |
абаку́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абаку́лься |
абаку́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абаку́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаку́лю |
абаку́лім |
2-я ас. |
абаку́ліш |
абаку́ліце |
3-я ас. |
абаку́ліць |
абаку́ляць |
Прошлы час |
м. |
абаку́ліў |
абаку́лілі |
ж. |
абаку́ліла |
н. |
абаку́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абаку́ль |
абаку́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абаку́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаку́льваюся |
абаку́льваемся |
2-я ас. |
абаку́льваешся |
абаку́льваецеся |
3-я ас. |
абаку́льваецца |
абаку́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
абаку́льваўся |
абаку́льваліся |
ж. |
абаку́львалася |
н. |
абаку́львалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абаку́львайся |
абаку́львайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абаку́льваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́льваць
‘ашукваць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаку́льваю |
абаку́льваем |
2-я ас. |
абаку́льваеш |
абаку́льваеце |
3-я ас. |
абаку́львае |
абаку́льваюць |
Прошлы час |
м. |
абаку́льваў |
абаку́львалі |
ж. |
абаку́львала |
н. |
абаку́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абаку́львай |
абаку́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абаку́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаку́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абаку́льнік |
абаку́льнікі |
Р. |
абаку́льніка |
абаку́льнікаў |
Д. |
абаку́льніку |
абаку́льнікам |
В. |
абаку́льніка |
абаку́льнікаў |
Т. |
абаку́льнікам |
абаку́льнікамі |
М. |
абаку́льніку |
абаку́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.