абадо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абадо́к | абадкі́ | |
абадка́ | абадко́ў | |
абадку́ | абадка́м | |
абадо́к | абадкі́ | |
абадко́м | абадка́мі | |
абадку́ | абадка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)