абадзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абадзьму́ абадзьмё́м
2-я ас. абадзьме́ш абадзьмяце́
3-я ас. абадзьме́ абадзьму́ць
Прошлы час
м. абадзьму́ў абадзьму́лі
ж. абадзьму́ла
н. абадзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. абадзьмі́ абадзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абадзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)