разве́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́нчаны |
разве́нчаная |
разве́нчанае |
разве́нчаныя |
| Р. |
разве́нчанага |
разве́нчанай разве́нчанае |
разве́нчанага |
разве́нчаных |
| Д. |
разве́нчанаму |
разве́нчанай |
разве́нчанаму |
разве́нчаным |
| В. |
разве́нчаны (неадуш.) разве́нчанага (адуш.) |
разве́нчаную |
разве́нчанае |
разве́нчаныя (неадуш.) разве́нчаных (адуш.) |
| Т. |
разве́нчаным |
разве́нчанай разве́нчанаю |
разве́нчаным |
разве́нчанымі |
| М. |
разве́нчаным |
разве́нчанай |
разве́нчаным |
разве́нчаных |
Кароткая форма: разве́нчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разве́нчванне |
| Р. |
разве́нчвання |
| Д. |
разве́нчванню |
| В. |
разве́нчванне |
| Т. |
разве́нчваннем |
| М. |
разве́нчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́нчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разве́нчваецца |
разве́нчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разве́нчваўся |
разве́нчваліся |
| ж. |
разве́нчвалася |
| н. |
разве́нчвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́нчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разве́нчваю |
разве́нчваем |
| 2-я ас. |
разве́нчваеш |
разве́нчваеце |
| 3-я ас. |
разве́нчвае |
разве́нчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разве́нчваў |
разве́нчвалі |
| ж. |
разве́нчвала |
| н. |
разве́нчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разве́нчвай |
разве́нчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разве́нчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разверадзі́цца
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развераджу́ся |
развярэ́дзімся |
| 2-я ас. |
развярэ́дзішся |
развярэ́дзіцеся |
| 3-я ас. |
развярэ́дзіцца |
развярэ́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разверадзі́ўся |
разверадзі́ліся |
| ж. |
разверадзі́лася |
| н. |
разверадзі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разверадзі́ся |
разверадзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разверадзі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разверадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развераджу́ |
развярэ́дзім |
| 2-я ас. |
развярэ́дзіш |
развярэ́дзіце |
| 3-я ас. |
развярэ́дзіць |
развярэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
разверадзі́ў |
разверадзі́лі |
| ж. |
разверадзі́ла |
| н. |
разверадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разверадзі́ |
разверадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разверадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разве́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнены |
разве́рненая |
разве́рненае |
разве́рненыя |
| Р. |
разве́рненага |
разве́рненай разве́рненае |
разве́рненага |
разве́рненых |
| Д. |
разве́рненаму |
разве́рненай |
разве́рненаму |
разве́рненым |
| В. |
разве́рнены (неадуш.) разве́рненага (адуш.) |
разве́рненую |
разве́рненае |
разве́рненыя (неадуш.) разве́рненых (адуш.) |
| Т. |
разве́рненым |
разве́рненай разве́рненаю |
разве́рненым |
разве́рненымі |
| М. |
разве́рненым |
разве́рненай |
разве́рненым |
разве́рненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнены |
разве́рненая |
разве́рненае |
разве́рненыя |
| Р. |
разве́рненага |
разве́рненай разве́рненае |
разве́рненага |
разве́рненых |
| Д. |
разве́рненаму |
разве́рненай |
разве́рненаму |
разве́рненым |
| В. |
разве́рнены (неадуш.) разве́рненага (адуш.) |
разве́рненую |
разве́рненае |
разве́рненыя (неадуш.) разве́рненых (адуш.) |
| Т. |
разве́рненым |
разве́рненай разве́рненаю |
разве́рненым |
разве́рненымі |
| М. |
разве́рненым |
разве́рненай |
разве́рненым |
разве́рненых |
Кароткая форма: разве́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнуты |
разве́рнутая |
разве́рнутае |
разве́рнутыя |
| Р. |
разве́рнутага |
разве́рнутай разве́рнутае |
разве́рнутага |
разве́рнутых |
| Д. |
разве́рнутаму |
разве́рнутай |
разве́рнутаму |
разве́рнутым |
| В. |
разве́рнуты (неадуш.) разве́рнутага (адуш.) |
разве́рнутую |
разве́рнутае |
разве́рнутыя (неадуш.) разве́рнутых (адуш.) |
| Т. |
разве́рнутым |
разве́рнутай разве́рнутаю |
разве́рнутым |
разве́рнутымі |
| М. |
разве́рнутым |
разве́рнутай |
разве́рнутым |
разве́рнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнуты |
разве́рнутая |
разве́рнутае |
разве́рнутыя |
| Р. |
разве́рнутага |
разве́рнутай разве́рнутае |
разве́рнутага |
разве́рнутых |
| Д. |
разве́рнутаму |
разве́рнутай |
разве́рнутаму |
разве́рнутым |
| В. |
разве́рнуты (неадуш.) разве́рнутага (адуш.) |
разве́рнутую |
разве́рнутае |
разве́рнутыя (неадуш.) разве́рнутых (адуш.) |
| Т. |
разве́рнутым |
разве́рнутай разве́рнутаю |
разве́рнутым |
разве́рнутымі |
| М. |
разве́рнутым |
разве́рнутай |
разве́рнутым |
разве́рнутых |
Кароткая форма: разве́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.