разве́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разве́нчваю разве́нчваем
2-я ас. разве́нчваеш разве́нчваеце
3-я ас. разве́нчвае разве́нчваюць
Прошлы час
м. разве́нчваў разве́нчвалі
ж. разве́нчвала
н. разве́нчвала
Загадны лад
2-я ас. разве́нчвай разве́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разве́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)