трысці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трысці́нка |
трысці́нкі |
Р. |
трысці́нкі |
трысці́нак |
Д. |
трысці́нцы |
трысці́нкам |
В. |
трысці́нку |
трысці́нкі |
Т. |
трысці́нкай трысці́нкаю |
трысці́нкамі |
М. |
трысці́нцы |
трысці́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Трысці́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Трысці́ўка |
Р. |
Трысці́ўкі |
Д. |
Трысці́ўцы |
В. |
Трысці́ўку |
Т. |
Трысці́ўкай Трысці́ўкаю |
М. |
Трысці́ўцы |
трысці́ць
‘ламаць што-небудзь слаістае’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
трышчу́ |
трысці́м |
2-я ас. |
трысці́ш |
трысціце́ |
3-я ас. |
трысці́ць |
трысця́ць |
Прошлы час |
м. |
трысці́ў |
трысці́лі |
ж. |
трысці́ла |
н. |
трысці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
трысці́ |
трысці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
трысцячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Трысцяне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Трысцяне́ц |
Р. |
Трысцянца́ |
Д. |
Трысцянцу́ |
В. |
Трысцяне́ц |
Т. |
Трысцянцо́м |
М. |
Трысцянцы́ |
трысця́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трысця́нка |
трысця́нкі |
Р. |
трысця́нкі |
трысця́нак |
Д. |
трысця́нцы |
трысця́нкам |
В. |
трысця́нку |
трысця́нкі |
Т. |
трысця́нкай трысця́нкаю |
трысця́нкамі |
М. |
трысця́нцы |
трысця́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трытагані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трытагані́ст |
трытагані́сты |
Р. |
трытагані́ста |
трытагані́стаў |
Д. |
трытагані́сту |
трытагані́стам |
В. |
трытагані́ста |
трытагані́стаў |
Т. |
трытагані́стам |
трытагані́стамі |
М. |
трытагані́сце |
трытагані́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыто́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыто́н |
трыто́ны |
Р. |
трыто́на |
трыто́наў |
Д. |
трыто́ну |
трыто́нам |
В. |
трыто́на |
трыто́наў |
Т. |
трыто́нам |
трыто́намі |
М. |
трыто́не |
трыто́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тры́тый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тры́тый |
Р. |
тры́тыю |
Д. |
тры́тыю |
В. |
тры́тый |
Т. |
тры́тыем |
М. |
тры́тыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трыумві́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыумві́р |
трыумві́ры |
Р. |
трыумві́ра |
трыумві́раў |
Д. |
трыумві́ру |
трыумві́рам |
В. |
трыумві́ра |
трыумві́раў |
Т. |
трыумві́рам |
трыумві́рамі |
М. |
трыумві́ру |
трыумві́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трыумвіра́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыумвіра́т |
трыумвіра́ты |
Р. |
трыумвіра́ту |
трыумвіра́таў |
Д. |
трыумвіра́ту |
трыумвіра́там |
В. |
трыумвіра́т |
трыумвіра́ты |
Т. |
трыумвіра́там |
трыумвіра́тамі |
М. |
трыумвіра́це |
трыумвіра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.