трысці́ць

‘ламаць што-небудзь слаістае’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трышчу́ трысці́м
2-я ас. трысці́ш трысціце́
3-я ас. трысці́ць трысця́ць
Прошлы час
м. трысці́ў трысці́лі
ж. трысці́ла
н. трысці́ла
Загадны лад
2-я ас. трысці́ трысці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час трысцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)