перадзіма́ць
‘дзьмучы на каго-небудзь, што-небудзь, пераносіць каго-небудзь, што-небудзь з месца на месца’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадзіма́ю |
перадзіма́ем |
| 2-я ас. |
перадзіма́еш |
перадзіма́еце |
| 3-я ас. |
перадзіма́е |
перадзіма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перадзіма́ў |
перадзіма́лі |
| ж. |
перадзіма́ла |
| н. |
перадзіма́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадзіма́й |
перадзіма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перадзіма́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадзі́м’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перадзі́м’е |
| Р. |
перадзі́м’я |
| Д. |
перадзі́м’ю |
| В. |
перадзі́м’е |
| Т. |
перадзі́м’ем |
| М. |
перадзі́м’і |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадзі́мні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадзі́мні |
перадзі́мняя |
перадзі́мняе |
перадзі́мнія |
| Р. |
перадзі́мняга |
перадзі́мняй перадзі́мняе |
перадзі́мняга |
перадзі́мніх |
| Д. |
перадзі́мняму |
перадзі́мняй |
перадзі́мняму |
перадзі́мнім |
| В. |
перадзі́мні (неадуш.) перадзі́мняга (адуш.) |
перадзі́мнюю |
перадзі́мняе |
перадзі́мнія (неадуш.) перадзі́мніх (адуш.) |
| Т. |
перадзі́мнім |
перадзі́мняй перадзі́мняю |
перадзі́мнім |
перадзі́мнімі |
| М. |
перадзі́мнім |
перадзі́мняй |
перадзі́мнім |
перадзі́мніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
перадзімо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадзімо́вы |
перадзімо́вая |
перадзімо́вае |
перадзімо́выя |
| Р. |
перадзімо́вага |
перадзімо́вай перадзімо́вае |
перадзімо́вага |
перадзімо́вых |
| Д. |
перадзімо́ваму |
перадзімо́вай |
перадзімо́ваму |
перадзімо́вым |
| В. |
перадзімо́вы (неадуш.) перадзімо́вага (адуш.) |
перадзімо́вую |
перадзімо́вае |
перадзімо́выя (неадуш.) перадзімо́вых (адуш.) |
| Т. |
перадзімо́вым |
перадзімо́вай перадзімо́ваю |
перадзімо́вым |
перадзімо́вымі |
| М. |
перадзімо́вым |
перадзімо́вай |
перадзімо́вым |
перадзімо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
перадзі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перадзі́р |
| Р. |
перадзі́ру |
| Д. |
перадзі́ру |
| В. |
перадзі́р |
| Т. |
перадзі́рам |
| М. |
перадзі́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадзіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадзіра́ецца |
перадзіра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
перадзіра́ўся |
перадзіра́ліся |
| ж. |
перадзіра́лася |
| н. |
перадзіра́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадзіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадзіра́ю |
перадзіра́ем |
| 2-я ас. |
перадзіра́еш |
перадзіра́еце |
| 3-я ас. |
перадзіра́е |
перадзіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перадзіра́ў |
перадзіра́лі |
| ж. |
перадзіра́ла |
| н. |
перадзіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадзіра́й |
перадзіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перадзіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перадзыга́ць
‘перадзыгаць каго-небудзь, што-небудзь (перадзыгаць парог) і праз каго-небудзь, што-небудзь, цераз каго-небудзь, што-небудзь (перадзыгаць цераз агонь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадзыга́ю |
перадзыга́ем |
| 2-я ас. |
перадзыга́еш |
перадзыга́еце |
| 3-я ас. |
перадзыга́е |
перадзыга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перадзыга́ў |
перадзыга́лі |
| ж. |
перадзыга́ла |
| н. |
перадзыга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадзыга́й |
перадзыга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перадзыга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.