узбуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбуру́ся |
узбу́рымся |
2-я ас. |
узбу́рышся |
узбу́рыцеся |
3-я ас. |
узбу́рыцца |
узбу́рацца |
Прошлы час |
м. |
узбуры́ўся |
узбуры́ліся |
ж. |
узбуры́лася |
н. |
узбуры́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбуры́ся |
узбуры́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбуру́ |
узбу́рым |
2-я ас. |
узбу́рыш |
узбу́рыце |
3-я ас. |
узбу́рыць |
узбу́раць |
Прошлы час |
м. |
узбуры́ў |
узбуры́лі |
ж. |
узбуры́ла |
н. |
узбуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбуры́ |
узбуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узбурэ́нне |
Р. |
узбурэ́ння |
Д. |
узбурэ́нню |
В. |
узбурэ́нне |
Т. |
узбурэ́ннем |
М. |
узбурэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбуўды́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узбуўды́рыцца |
узбуўды́рацца |
Прошлы час |
м. |
узбуўды́рыўся |
узбуўды́рыліся |
ж. |
узбуўды́рылася |
н. |
узбуўды́рылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбуўды́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбуўды́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбуўды́ру |
узбуўды́рым |
2-я ас. |
узбуўды́рыш |
узбуўды́рыце |
3-я ас. |
узбуўды́рыць |
узбуўды́раць |
Прошлы час |
м. |
узбуўды́рыў |
узбуўды́рылі |
ж. |
узбуўды́рыла |
н. |
узбуўды́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбуўды́р |
узбуўды́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбуўды́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбуха́ць
‘разбухаць, набракаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узбуха́е |
узбуха́юць |
Прошлы час |
м. |
узбуха́ў |
узбуха́лі |
ж. |
узбуха́ла |
н. |
узбуха́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узбуха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбухто́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узбухто́раны |
узбухто́раная |
узбухто́ранае |
узбухто́раныя |
Р. |
узбухто́ранага |
узбухто́ранай узбухто́ранае |
узбухто́ранага |
узбухто́раных |
Д. |
узбухто́ранаму |
узбухто́ранай |
узбухто́ранаму |
узбухто́раным |
В. |
узбухто́раны (неадуш.) узбухто́ранага (адуш.) |
узбухто́раную |
узбухто́ранае |
узбухто́раныя (неадуш.) узбухто́раных (адуш.) |
Т. |
узбухто́раным |
узбухто́ранай узбухто́ранаю |
узбухто́раным |
узбухто́ранымі |
М. |
узбухто́раным |
узбухто́ранай |
узбухто́раным |
узбухто́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбухто́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узбухто́рванне |
Р. |
узбухто́рвання |
Д. |
узбухто́рванню |
В. |
узбухто́рванне |
Т. |
узбухто́рваннем |
М. |
узбухто́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.