узбухто́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узбухто́рванне | |
узбухто́рвання | |
узбухто́рванню | |
узбухто́рванне | |
узбухто́рваннем | |
узбухто́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)