Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

туло́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туло́нскі туло́нская туло́нскае туло́нскія
Р. туло́нскага туло́нскай
туло́нскае
туло́нскага туло́нскіх
Д. туло́нскаму туло́нскай туло́нскаму туло́нскім
В. туло́нскі (неадуш.)
туло́нскага (адуш.)
туло́нскую туло́нскае туло́нскія (неадуш.)
туло́нскіх (адуш.)
Т. туло́нскім туло́нскай
туло́нскаю
туло́нскім туло́нскімі
М. туло́нскім туло́нскай туло́нскім туло́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Туло́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туло́ўшчына
Р. Туло́ўшчыны
Д. Туло́ўшчыне
В. Туло́ўшчыну
Т. Туло́ўшчынай
Туло́ўшчынаю
М. Туло́ўшчыне

Тулу́за

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тулу́за
Р. Тулу́зы
Д. Тулу́зе
В. Тулу́зу
Т. Тулу́зай
Тулу́заю
М. Тулу́зе

тулу́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тулу́зскі тулу́зская тулу́зскае тулу́зскія
Р. тулу́зскага тулу́зскай
тулу́зскае
тулу́зскага тулу́зскіх
Д. тулу́зскаму тулу́зскай тулу́зскаму тулу́зскім
В. тулу́зскі (неадуш.)
тулу́зскага (адуш.)
тулу́зскую тулу́зскае тулу́зскія (неадуш.)
тулу́зскіх (адуш.)
Т. тулу́зскім тулу́зскай
тулу́зскаю
тулу́зскім тулу́зскімі
М. тулу́зскім тулу́зскай тулу́зскім тулу́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тулумба́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тулумба́с тулумба́сы
Р. тулумба́са тулумба́саў
Д. тулумба́су тулумба́сам
В. тулумба́с тулумба́сы
Т. тулумба́сам тулумба́самі
М. тулумба́се тулумба́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ту́льгавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́льгавічы
Р. Ту́льгавіч
Ту́льгавічаў
Д. Ту́льгавічам
В. Ту́льгавічы
Т. Ту́льгавічамі
М. Ту́льгавічах

ту́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́льскі ту́льская ту́льскае ту́льскія
Р. ту́льскага ту́льскай
ту́льскае
ту́льскага ту́льскіх
Д. ту́льскаму ту́льскай ту́льскаму ту́льскім
В. ту́льскі (неадуш.)
ту́льскага (адуш.)
ту́льскую ту́льскае ту́льскія (неадуш.)
ту́льскіх (адуш.)
Т. ту́льскім ту́льскай
ту́льскаю
ту́льскім ту́льскімі
М. ту́льскім ту́льскай ту́льскім ту́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тулюлю́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тулюлю́каю тулюлю́каем
2-я ас. тулюлю́каеш тулюлю́каеце
3-я ас. тулюлю́кае тулюлю́каюць
Прошлы час
м. тулюлю́каў тулюлю́калі
ж. тулюлю́кала
н. тулюлю́кала
Загадны лад
2-я ас. тулюлю́кай тулюлю́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тулюлю́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

туля́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. туля́г
Р. туля́га
Д. туля́гу
В. туля́г
Т. туля́гам
М. туля́гу

Крыніцы: piskunou2012.

туля́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туля́га туля́гі
Р. туля́гі туля́г
Д. туля́зе туля́гам
В. туля́гу туля́г
Т. туля́гай
туля́гаю
туля́гамі
М. туля́зе туля́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.