пеленга́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пеленга́тарны |
пеленга́тарная |
пеленга́тарнае |
пеленга́тарныя |
| Р. |
пеленга́тарнага |
пеленга́тарнай пеленга́тарнае |
пеленга́тарнага |
пеленга́тарных |
| Д. |
пеленга́тарнаму |
пеленга́тарнай |
пеленга́тарнаму |
пеленга́тарным |
| В. |
пеленга́тарны (неадуш.) пеленга́тарнага (адуш.) |
пеленга́тарную |
пеленга́тарнае |
пеленга́тарныя (неадуш.) пеленга́тарных (адуш.) |
| Т. |
пеленга́тарным |
пеленга́тарнай пеленга́тарнаю |
пеленга́тарным |
пеленга́тарнымі |
| М. |
пеленга́тарным |
пеленга́тарнай |
пеленга́тарным |
пеленга́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пеленгацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пеленгацы́йны |
пеленгацы́йная |
пеленгацы́йнае |
пеленгацы́йныя |
| Р. |
пеленгацы́йнага |
пеленгацы́йнай пеленгацы́йнае |
пеленгацы́йнага |
пеленгацы́йных |
| Д. |
пеленгацы́йнаму |
пеленгацы́йнай |
пеленгацы́йнаму |
пеленгацы́йным |
| В. |
пеленгацы́йны (неадуш.) пеленгацы́йнага (адуш.) |
пеленгацы́йную |
пеленгацы́йнае |
пеленгацы́йныя (неадуш.) пеленгацы́йных (адуш.) |
| Т. |
пеленгацы́йным |
пеленгацы́йнай пеленгацы́йнаю |
пеленгацы́йным |
пеленгацы́йнымі |
| М. |
пеленгацы́йным |
пеленгацы́йнай |
пеленгацы́йным |
пеленгацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пеленга́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пеленга́цыя |
| Р. |
пеленга́цыі |
| Д. |
пеленга́цыі |
| В. |
пеленга́цыю |
| Т. |
пеленга́цыяй пеленга́цыяю |
| М. |
пеленга́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пелесава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пелесава́ны |
пелесава́ная |
пелесава́нае |
пелесава́ныя |
| Р. |
пелесава́нага |
пелесава́най пелесава́нае |
пелесава́нага |
пелесава́ных |
| Д. |
пелесава́наму |
пелесава́най |
пелесава́наму |
пелесава́ным |
| В. |
пелесава́ны (неадуш.) пелесава́нага (адуш.) |
пелесава́ную |
пелесава́нае |
пелесава́ныя (неадуш.) пелесава́ных (адуш.) |
| Т. |
пелесава́ным |
пелесава́най пелесава́наю |
пелесава́ным |
пелесава́нымі |
| М. |
пелесава́ным |
пелесава́най |
пелесава́ным |
пелесава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пелесава́ць
‘біць каго-небудзь палкай’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пелясу́ю |
пелясу́ем |
| 2-я ас. |
пелясу́еш |
пелясу́еце |
| 3-я ас. |
пелясу́е |
пелясу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пелесава́ў |
пелесава́лі |
| ж. |
пелесава́ла |
| н. |
пелесава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пелясу́й |
пелясу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пелясу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пе́леск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пе́леск |
| Р. |
пе́леску |
| Д. |
пе́леску |
| В. |
пе́леск |
| Т. |
пе́лескам |
| М. |
пе́леску |
Крыніцы:
piskunou2012.
пелескава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пеляску́ецца |
пеляску́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
пелескава́ўся |
пелескава́ліся |
| ж. |
пелескава́лася |
| н. |
пелескава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пеляску́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пелето́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пелето́н |
| Р. |
пелето́ну |
| Д. |
пелето́ну |
| В. |
пелето́н |
| Т. |
пелето́нам |
| М. |
пелето́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Пе́леўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Пе́леўцы |
| Р. |
Пе́леўцаў |
| Д. |
Пе́леўцам |
| В. |
Пе́леўцы |
| Т. |
Пе́леўцамі |
| М. |
Пе́леўцах |