пакара́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пакара́льнік |
пакара́льнікі |
Р. |
пакара́льніка |
пакара́льнікаў |
Д. |
пакара́льніку |
пакара́льнікам |
В. |
пакара́льніка |
пакара́льнікаў |
Т. |
пакара́льнікам |
пакара́льнікамі |
М. |
пакара́льніку |
пакара́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пакара́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пакара́льніца |
пакара́льніцы |
Р. |
пакара́льніцы |
пакара́льніц |
Д. |
пакара́льніцы |
пакара́льніцам |
В. |
пакара́льніцу |
пакара́льніц |
Т. |
пакара́льніцай пакара́льніцаю |
пакара́льніцамі |
М. |
пакара́льніцы |
пакара́льніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пакаралява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакаралю́ю |
пакаралю́ем |
2-я ас. |
пакаралю́еш |
пакаралю́еце |
3-я ас. |
пакаралю́е |
пакаралю́юць |
Прошлы час |
м. |
пакаралява́ў |
пакаралява́лі |
ж. |
пакаралява́ла |
н. |
пакаралява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакаралю́й |
пакаралю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакаралява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пакара́нне |
пакара́нні |
Р. |
пакара́ння |
пакара́нняў |
Д. |
пакара́нню |
пакара́нням |
В. |
пакара́нне |
пакара́нні |
Т. |
пакара́ннем |
пакара́ннямі |
М. |
пакара́нні |
пакара́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пакара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пакара́ны |
пакара́ная |
пакара́нае |
пакара́ныя |
Р. |
пакара́нага |
пакара́най пакара́нае |
пакара́нага |
пакара́ных |
Д. |
пакара́наму |
пакара́най |
пакара́наму |
пакара́ным |
В. |
пакара́ны (неадуш.) пакара́нага (адуш.) |
пакара́ную |
пакара́нае |
пакара́ныя (неадуш.) пакара́ных (адуш.) |
Т. |
пакара́ным |
пакара́най пакара́наю |
пакара́ным |
пакара́нымі |
М. |
пакара́ным |
пакара́най |
пакара́ным |
пакара́ных |
Кароткая форма: пакара́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пакараце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пакараце́е |
пакараце́юць |
Прошлы час |
м. |
пакараце́ў |
пакараце́лі |
ж. |
пакараце́ла |
н. |
пакараце́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакараце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пакараці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пакаро́ціцца |
пакаро́цяцца |
Прошлы час |
м. |
пакараці́ўся |
пакараці́ліся |
ж. |
пакараці́лася |
н. |
пакараці́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.