пакара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пакара́нне | пакара́нні | |
| пакара́ння | пакара́нняў | |
| пакара́нню | пакара́нням | |
| пакара́нне | пакара́нні | |
| пакара́ннем | пакара́ннямі | |
| пакара́нні | пакара́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)