пакара́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пакара́льнік | пакара́льнікі | |
пакара́льніка | пакара́льнікаў | |
пакара́льніку | пакара́льнікам | |
пакара́льніка | пакара́льнікаў | |
пакара́льнікам | пакара́льнікамі | |
пакара́льніку | пакара́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)