валачо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валачо́бны |
валачо́бная |
валачо́бнае |
валачо́бныя |
Р. |
валачо́бнага |
валачо́бнай валачо́бнае |
валачо́бнага |
валачо́бных |
Д. |
валачо́бнаму |
валачо́бнай |
валачо́бнаму |
валачо́бным |
В. |
валачо́бны (неадуш.) валачо́бнага (адуш.) |
валачо́бную |
валачо́бнае |
валачо́бныя (неадуш.) валачо́бных (адуш.) |
Т. |
валачо́бным |
валачо́бнай валачо́бнаю |
валачо́бным |
валачо́бнымі |
М. |
валачо́бным |
валачо́бнай |
валачо́бным |
валачо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
валачо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валачо́ны |
валачо́ная |
валачо́нае |
валачо́ныя |
Р. |
валачо́нага |
валачо́най валачо́нае |
валачо́нага |
валачо́ных |
Д. |
валачо́наму |
валачо́най |
валачо́наму |
валачо́ным |
В. |
валачо́ны (неадуш.) валачо́нага (адуш.) |
валачо́ную |
валачо́нае |
валачо́ныя (неадуш.) валачо́ных (адуш.) |
Т. |
валачо́ным |
валачо́най валачо́наю |
валачо́ным |
валачо́нымі |
М. |
валачо́ным |
валачо́най |
валачо́ным |
валачо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
валачо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валачо́ны |
валачо́ная |
валачо́нае |
валачо́ныя |
Р. |
валачо́нага |
валачо́най валачо́нае |
валачо́нага |
валачо́ных |
Д. |
валачо́наму |
валачо́най |
валачо́наму |
валачо́ным |
В. |
валачо́ны (неадуш.) валачо́нага (адуш.) |
валачо́ную |
валачо́нае |
валачо́ныя (неадуш.) валачо́ных (адуш.) |
Т. |
валачо́ным |
валачо́най валачо́наю |
валачо́ным |
валачо́нымі |
М. |
валачо́ным |
валачо́най |
валачо́ным |
валачо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
валачы́
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валаку́ |
валачо́м |
2-я ас. |
валачэ́ш |
валачаце́ |
3-я ас. |
валачэ́ |
валаку́ць |
Прошлы час |
м. |
вало́к |
валаклі́ |
ж. |
валакла́ |
н. |
валакло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
валачы́ |
валачы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вало́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валачы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валачы́льны |
валачы́льная |
валачы́льнае |
валачы́льныя |
Р. |
валачы́льнага |
валачы́льнай валачы́льнае |
валачы́льнага |
валачы́льных |
Д. |
валачы́льнаму |
валачы́льнай |
валачы́льнаму |
валачы́льным |
В. |
валачы́льны (неадуш.) валачы́льнага (адуш.) |
валачы́льную |
валачы́льнае |
валачы́льныя (неадуш.) валачы́льных (адуш.) |
Т. |
валачы́льным |
валачы́льнай валачы́льнаю |
валачы́льным |
валачы́льнымі |
М. |
валачы́льным |
валачы́льнай |
валачы́льным |
валачы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
валачы́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валачы́льня |
валачы́льні |
Р. |
валачы́льні |
валачы́льняў |
Д. |
валачы́льні |
валачы́льням |
В. |
валачы́льню |
валачы́льні |
Т. |
валачы́льняй валачы́льняю |
валачы́льнямі |
М. |
валачы́льні |
валачы́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валачы́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валачы́льшчык |
валачы́льшчыкі |
Р. |
валачы́льшчыка |
валачы́льшчыкаў |
Д. |
валачы́льшчыку |
валачы́льшчыкам |
В. |
валачы́льшчыка |
валачы́льшчыкаў |
Т. |
валачы́льшчыкам |
валачы́льшчыкамі |
М. |
валачы́льшчыку |
валачы́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валачы́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валачы́льшчыца |
валачы́льшчыцы |
Р. |
валачы́льшчыцы |
валачы́льшчыц |
Д. |
валачы́льшчыцы |
валачы́льшчыцам |
В. |
валачы́льшчыцу |
валачы́льшчыц |
Т. |
валачы́льшчыцай валачы́льшчыцаю |
валачы́льшчыцамі |
М. |
валачы́льшчыцы |
валачы́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валачы́ся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валаку́ся |
валачо́мся |
2-я ас. |
валачэ́шся |
валачаце́ся |
3-я ас. |
валачэ́цца |
валаку́цца |
Прошлы час |
м. |
вало́кся |
валаклі́ся |
ж. |
валакла́ся |
н. |
валакло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
валачы́ся |
валачы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вало́чачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валачы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валачу́ся |
вало́чымся |
2-я ас. |
вало́чышся |
вало́чыцеся |
3-я ас. |
вало́чыцца |
вало́чацца |
Прошлы час |
м. |
валачы́ўся |
валачы́ліся |
ж. |
валачы́лася |
н. |
валачы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
валачы́ся |
валачы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вало́чачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.