валачо́бніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
валачо́бніцтва | |
валачо́бніцтва | |
валачо́бніцтву | |
валачо́бніцтва | |
валачо́бніцтвам | |
валачо́бніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)