валачы́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валачы́льшчык валачы́льшчыкі
Р. валачы́льшчыка валачы́льшчыкаў
Д. валачы́льшчыку валачы́льшчыкам
В. валачы́льшчыка валачы́льшчыкаў
Т. валачы́льшчыкам валачы́льшчыкамі
М. валачы́льшчыку валачы́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)