абгрунтава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгрунтава́ны |
абгрунтава́ная |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя |
| Р. |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́най
абгрунтава́нае |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́ных |
| Д. |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́най |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́ным |
| В. |
абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.) |
абгрунтава́ную |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.) |
| Т. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най
абгрунтава́наю |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́нымі |
| М. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгрунтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгрунтава́ны |
абгрунтава́ная |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя |
| Р. |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́най
абгрунтава́нае |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́ных |
| Д. |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́най |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́ным |
| В. |
абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.) |
абгрунтава́ную |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.) |
| Т. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най
абгрунтава́наю |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́нымі |
| М. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгрунтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгрунтава́ны |
абгрунтава́ная |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя |
| Р. |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́най
абгрунтава́нае |
абгрунтава́нага |
абгрунтава́ных |
| Д. |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́най |
абгрунтава́наму |
абгрунтава́ным |
| В. |
абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.) |
абгрунтава́ную |
абгрунтава́нае |
абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.) |
| Т. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най
абгрунтава́наю |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́нымі |
| М. |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́най |
абгрунтава́ным |
абгрунтава́ных |
Кароткая форма: абгрунтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгрунтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгрунту́ю |
абгрунту́ем |
| 2-я ас. |
абгрунту́еш |
абгрунту́еце |
| 3-я ас. |
абгрунту́е |
абгрунту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгрунтава́ў |
абгрунтава́лі |
| ж. |
абгрунтава́ла |
| н. |
абгрунтава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгрунту́й |
абгрунту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абгрунтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгрунто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абгрунто́ўванне |
| Р. |
абгрунто́ўвання |
| Д. |
абгрунто́ўванню |
| В. |
абгрунто́ўванне |
| Т. |
абгрунто́ўваннем |
| М. |
абгрунто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абгрунто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абгрунто́ўваецца |
абгрунто́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгрунто́ўваўся |
абгрунто́ўваліся |
| ж. |
абгрунто́ўвалася |
| н. |
абгрунто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгрунто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгрунто́ўваю |
абгрунто́ўваем |
| 2-я ас. |
абгрунто́ўваеш |
абгрунто́ўваеце |
| 3-я ас. |
абгрунто́ўвае |
абгрунто́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгрунто́ўваў |
абгрунто́ўвалі |
| ж. |
абгрунто́ўвала |
| н. |
абгрунто́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгрунто́ўвай |
абгрунто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абгрунто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгры́зак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абгры́зак |
абгры́зкі |
| Р. |
абгры́зка |
абгры́зкаў |
| Д. |
абгры́зку |
абгры́зкам |
| В. |
абгры́зак |
абгры́зкі |
| Т. |
абгры́зкам |
абгры́зкамі |
| М. |
абгры́зку |
абгры́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгрыза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абгрыза́нне |
| Р. |
абгрыза́ння |
| Д. |
абгрыза́нню |
| В. |
абгрыза́нне |
| Т. |
абгрыза́ннем |
| М. |
абгрыза́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгрыза́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абгрыза́ецца |
абгрыза́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгрыза́ўся |
абгрыза́ліся |
| ж. |
абгрыза́лася |
| н. |
абгрыза́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.