зэ́каўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зэ́каўскі |
зэ́каўская |
зэ́каўскае |
зэ́каўскія |
Р. |
зэ́каўскага |
зэ́каўскай зэ́каўскае |
зэ́каўскага |
зэ́каўскіх |
Д. |
зэ́каўскаму |
зэ́каўскай |
зэ́каўскаму |
зэ́каўскім |
В. |
зэ́каўскі (неадуш.) зэ́каўскага (адуш.) |
зэ́каўскую |
зэ́каўскае |
зэ́каўскія (неадуш.) зэ́каўскіх (адуш.) |
Т. |
зэ́каўскім |
зэ́каўскай зэ́каўскаю |
зэ́каўскім |
зэ́каўскімі |
М. |
зэ́каўскім |
зэ́каўскай |
зэ́каўскім |
зэ́каўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
Зэ́льва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зэ́льва |
Р. |
Зэ́львы |
Д. |
Зэ́льве |
В. |
Зэ́льву |
Т. |
Зэ́львай Зэ́льваю |
М. |
Зэ́льве |
зэ́львенскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зэ́львенскі |
зэ́львенская |
зэ́львенскае |
зэ́львенскія |
Р. |
зэ́львенскага |
зэ́львенскай зэ́львенскае |
зэ́львенскага |
зэ́львенскіх |
Д. |
зэ́львенскаму |
зэ́львенскай |
зэ́львенскаму |
зэ́львенскім |
В. |
зэ́львенскі (неадуш.) зэ́львенскага (адуш.) |
зэ́львенскую |
зэ́львенскае |
зэ́львенскія (неадуш.) зэ́львенскіх (адуш.) |
Т. |
зэ́львенскім |
зэ́львенскай зэ́львенскаю |
зэ́львенскім |
зэ́львенскімі |
М. |
зэ́львенскім |
зэ́львенскай |
зэ́львенскім |
зэ́львенскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зэміграва́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зэмігру́ю |
зэмігру́ем |
2-я ас. |
зэмігру́еш |
зэмігру́еце |
3-я ас. |
зэмігру́е |
зэмігру́юць |
Прошлы час |
м. |
зэміграва́ў |
зэміграва́лі |
ж. |
зэміграва́ла |
н. |
зэміграва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зэмігру́й |
зэмігру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зэміграва́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зэро́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
зэро́ |
Р. |
зэро́ |
Д. |
зэро́ |
В. |
зэро́ |
Т. |
зэро́ |
М. |
зэро́ |
Крыніцы:
sbm2012.
зэ́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зэ́с |
Р. |
зэ́су |
Д. |
зэ́су |
В. |
зэ́с |
Т. |
зэ́сам |
М. |
зэ́се |
Крыніцы:
piskunou2012.
зэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зэ́т |
Р. |
зэ́та |
Д. |
зэ́ту |
В. |
зэ́т |
Т. |
зэ́там |
М. |
зэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зэ́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зэ́чка |
зэ́чкі |
Р. |
зэ́чкі |
зэ́чак |
Д. |
зэ́чцы |
зэ́чкам |
В. |
зэ́чку |
зэ́чак |
Т. |
зэ́чкай зэ́чкаю |
зэ́чкамі |
М. |
зэ́чцы |
зэ́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’юда́шыць
‘з'юдашыць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
з’юда́шу |
з’юда́шым |
2-я ас. |
з’юда́шыш |
з’юда́шыце |
3-я ас. |
з’юда́шыць |
з’юда́шаць |
Прошлы час |
м. |
з’юда́шыў |
з’юда́шылі |
ж. |
з’юда́шыла |
н. |
з’юда́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
з’юда́ш |
з’юда́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
з’юда́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’ю́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
з’ю́джаны |
з’ю́джаная |
з’ю́джанае |
з’ю́джаныя |
Р. |
з’ю́джанага |
з’ю́джанай з’ю́джанае |
з’ю́джанага |
з’ю́джаных |
Д. |
з’ю́джанаму |
з’ю́джанай |
з’ю́джанаму |
з’ю́джаным |
В. |
з’ю́джаны (неадуш.) з’ю́джанага (адуш.) |
з’ю́джаную |
з’ю́джанае |
з’ю́джаныя (неадуш.) з’ю́джаных (адуш.) |
Т. |
з’ю́джаным |
з’ю́джанай з’ю́джанаю |
з’ю́джаным |
з’ю́джанымі |
М. |
з’ю́джаным |
з’ю́джанай |
з’ю́джаным |
з’ю́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.