зюзю́кнуць
‘шапнуць, прамовіць; напіцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зюзю́кну | зюзю́кнем | |
| зюзю́кнеш | зюзю́кнеце | |
| зюзю́кне | зюзю́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| зюзю́кнуў | зюзю́кнулі | |
| зюзю́кнула | ||
| зюзю́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| зюзю́кні | зюзю́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зюзю́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)