зюзю́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зюзю́каннік | зюзю́каннікі | |
зюзю́канніка | зюзю́каннікаў | |
зюзю́канніку | зюзю́каннікам | |
зюзю́канніка | зюзю́каннікаў | |
зюзю́каннікам | зюзю́каннікамі | |
зюзю́канніку | зюзю́канніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)