эмалірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эмалірава́ны |
эмалірава́ная |
эмалірава́нае |
эмалірава́ныя |
| Р. |
эмалірава́нага |
эмалірава́най эмалірава́нае |
эмалірава́нага |
эмалірава́ных |
| Д. |
эмалірава́наму |
эмалірава́най |
эмалірава́наму |
эмалірава́ным |
| В. |
эмалірава́ны (неадуш.) эмалірава́нага (адуш.) |
эмалірава́ную |
эмалірава́нае |
эмалірава́ныя (неадуш.) эмалірава́ных (адуш.) |
| Т. |
эмалірава́ным |
эмалірава́най эмалірава́наю |
эмалірава́ным |
эмалірава́нымі |
| М. |
эмалірава́ным |
эмалірава́най |
эмалірава́ным |
эмалірава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмалірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эмалірава́ны |
эмалірава́ная |
эмалірава́нае |
эмалірава́ныя |
| Р. |
эмалірава́нага |
эмалірава́най эмалірава́нае |
эмалірава́нага |
эмалірава́ных |
| Д. |
эмалірава́наму |
эмалірава́най |
эмалірава́наму |
эмалірава́ным |
| В. |
эмалірава́ны (неадуш.) эмалірава́нага (адуш.) |
эмалірава́ную |
эмалірава́нае |
эмалірава́ныя (неадуш.) эмалірава́ных (адуш.) |
| Т. |
эмалірава́ным |
эмалірава́най эмалірава́наю |
эмалірава́ным |
эмалірава́нымі |
| М. |
эмалірава́ным |
эмалірава́най |
эмалірава́ным |
эмалірава́ных |
Кароткая форма: эмалірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмалірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
эмаліру́ецца |
эмаліру́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
эмалірава́ўся |
эмалірава́ліся |
| ж. |
эмалірава́лася |
| н. |
эмалірава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эмалірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эмаліру́ю |
эмаліру́ем |
| 2-я ас. |
эмаліру́еш |
эмаліру́еце |
| 3-я ас. |
эмаліру́е |
эмаліру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
эмалірава́ў |
эмалірава́лі |
| ж. |
эмалірава́ла |
| н. |
эмалірава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
эмаліру́й |
эмаліру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
эмаліру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмаліро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эмаліро́вачны |
эмаліро́вачная |
эмаліро́вачнае |
эмаліро́вачныя |
| Р. |
эмаліро́вачнага |
эмаліро́вачнай эмаліро́вачнае |
эмаліро́вачнага |
эмаліро́вачных |
| Д. |
эмаліро́вачнаму |
эмаліро́вачнай |
эмаліро́вачнаму |
эмаліро́вачным |
| В. |
эмаліро́вачны (неадуш.) эмаліро́вачнага (адуш.) |
эмаліро́вачную |
эмаліро́вачнае |
эмаліро́вачныя (неадуш.) эмаліро́вачных (адуш.) |
| Т. |
эмаліро́вачным |
эмаліро́вачнай эмаліро́вачнаю |
эмаліро́вачным |
эмаліро́вачнымі |
| М. |
эмаліро́вачным |
эмаліро́вачнай |
эмаліро́вачным |
эмаліро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмаліро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эмаліро́ўка |
| Р. |
эмаліро́ўкі |
| Д. |
эмаліро́ўцы |
| В. |
эмаліро́ўку |
| Т. |
эмаліро́ўкай эмаліро́ўкаю |
| М. |
эмаліро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмаліро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эмаліро́ўшчык |
эмаліро́ўшчыкі |
| Р. |
эмаліро́ўшчыка |
эмаліро́ўшчыкаў |
| Д. |
эмаліро́ўшчыку |
эмаліро́ўшчыкам |
| В. |
эмаліро́ўшчыка |
эмаліро́ўшчыкаў |
| Т. |
эмаліро́ўшчыкам |
эмаліро́ўшчыкамі |
| М. |
эмаліро́ўшчыку |
эмаліро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмаліро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эмаліро́ўшчыца |
эмаліро́ўшчыцы |
| Р. |
эмаліро́ўшчыцы |
эмаліро́ўшчыц |
| Д. |
эмаліро́ўшчыцы |
эмаліро́ўшчыцам |
| В. |
эмаліро́ўшчыцу |
эмаліро́ўшчыц |
| Т. |
эмаліро́ўшчыцай эмаліро́ўшчыцаю |
эмаліро́ўшчыцамі |
| М. |
эмаліро́ўшчыцы |
эмаліро́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмалі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эмалі́т |
| Р. |
эмалі́ту |
| Д. |
эмалі́ту |
| В. |
эмалі́т |
| Т. |
эмалі́там |
| М. |
эмалі́це |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.