Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сусе́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сусе́дскі сусе́дская сусе́дскае сусе́дскія
Р. сусе́дскага сусе́дскай
сусе́дскае
сусе́дскага сусе́дскіх
Д. сусе́дскаму сусе́дскай сусе́дскаму сусе́дскім
В. сусе́дскі (неадуш.)
сусе́дскага (адуш.)
сусе́дскую сусе́дскае сусе́дскія (неадуш.)
сусе́дскіх (адуш.)
Т. сусе́дскім сусе́дскай
сусе́дскаю
сусе́дскім сусе́дскімі
М. сусе́дскім сусе́дскай сусе́дскім сусе́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сусе́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сусе́дства
Р. сусе́дства
Д. сусе́дству
В. сусе́дства
Т. сусе́дствам
М. сусе́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сусе́дчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сусе́дчын сусе́дчына сусе́дчына сусе́дчыны
Р. сусе́дчынага сусе́дчынай
сусе́дчынае
сусе́дчынага сусе́дчыных
Д. сусе́дчынаму сусе́дчынай сусе́дчынаму сусе́дчыным
В. сусе́дчын (неадуш.)
сусе́дчынага (адуш.)
сусе́дчыну сусе́дчына сусе́дчыны (неадуш.)
сусе́дчыных (адуш.)
Т. сусе́дчыным сусе́дчынай
сусе́дчынаю
сусе́дчыным сусе́дчынымі
М. сусе́дчыным сусе́дчынай сусе́дчыным сусе́дчыных

Крыніцы: piskunou2012.

су́секс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́секс су́сексы
Р. су́секса су́сексаў
Д. су́сексу су́сексам
В. су́секса су́сексаў
Т. су́сексам су́сексамі
М. су́сексе су́сексах

Крыніцы: piskunou2012.

сусё́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сусё́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

сусі́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сусі́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

су́сла

‘самаробная соска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́сла су́слы
Р. су́слы су́слаў
Д. су́сле су́слам
В. су́слу су́слы
Т. су́слай
су́слаю
су́сламі
М. су́сле су́слах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́сла

‘адвар; сок адціснутага вінаграду’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. су́сла
Р. су́сла
Д. су́слу
В. су́сла
Т. су́слам
М. су́сле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́славы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́славы су́славая су́славае су́славыя
Р. су́славага су́славай
су́славае
су́славага су́славых
Д. су́славаму су́славай су́славаму су́славым
В. су́славы (неадуш.)
су́славага (адуш.)
су́славую су́славае су́славыя (неадуш.)
су́славых (адуш.)
Т. су́славым су́славай
су́славаю
су́славым су́славымі
М. су́славым су́славай су́славым су́славых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Су́слаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Су́слаўка
Р. Су́слаўкі
Д. Су́слаўцы
В. Су́слаўку
Т. Су́слаўкай
Су́слаўкаю
М. Су́слаўцы