падкаве́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падкаве́лены |
падкаве́леная |
падкаве́ленае |
падкаве́леныя |
| Р. |
падкаве́ленага |
падкаве́ленай падкаве́ленае |
падкаве́ленага |
падкаве́леных |
| Д. |
падкаве́ленаму |
падкаве́ленай |
падкаве́ленаму |
падкаве́леным |
| В. |
падкаве́лены (неадуш.) падкаве́ленага (адуш.) |
падкаве́леную |
падкаве́ленае |
падкаве́леныя (неадуш.) падкаве́леных (адуш.) |
| Т. |
падкаве́леным |
падкаве́ленай падкаве́ленаю |
падкаве́леным |
падкаве́ленымі |
| М. |
падкаве́леным |
падкаве́ленай |
падкаве́леным |
падкаве́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
падкаве́ліць
‘падчапіць, падкалупаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкаве́лю |
падкаве́лім |
| 2-я ас. |
падкаве́ліш |
падкаве́ліце |
| 3-я ас. |
падкаве́ліць |
падкаве́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
падкаве́ліў |
падкаве́лілі |
| ж. |
падкаве́ліла |
| н. |
падкаве́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падкаве́ль |
падкаве́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падкаве́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
падкаве́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкаве́льваю |
падкаве́льваем |
| 2-я ас. |
падкаве́льваеш |
падкаве́льваеце |
| 3-я ас. |
падкаве́львае |
падкаве́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падкаве́льваў |
падкаве́львалі |
| ж. |
падкаве́львала |
| н. |
падкаве́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падкаве́львай |
падкаве́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падкаве́льваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
падкавялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкавялю́ |
падкаве́лім |
| 2-я ас. |
падкаве́ліш |
падкаве́ліце |
| 3-я ас. |
падкаве́ліць |
падкаве́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
падкавялі́ў |
падкавялі́лі |
| ж. |
падкавялі́ла |
| н. |
падкавялі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падкавялі́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
падкадзі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкаджу́ |
падкадзі́м |
| 2-я ас. |
падкадзі́ш |
падкадзіце́ |
| 3-я ас. |
падкадзі́ць |
падкадзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
падкадзі́ў |
падкадзі́лі |
| ж. |
падкадзі́ла |
| н. |
падкадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падкадзі́ |
падкадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падкадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
падка́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падка́з |
падка́зы |
| Р. |
падка́зу |
падка́заў |
| Д. |
падка́зу |
падка́зам |
| В. |
падка́з |
падка́зы |
| Т. |
падка́зам |
падка́замі |
| М. |
падка́зе |
падка́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падка́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падка́заны |
падка́заная |
падка́занае |
падка́заныя |
| Р. |
падка́занага |
падка́занай падка́занае |
падка́занага |
падка́заных |
| Д. |
падка́занаму |
падка́занай |
падка́занаму |
падка́заным |
| В. |
падка́заны (неадуш.) падка́занага (адуш.) |
падка́заную |
падка́занае |
падка́заныя (неадуш.) падка́заных (адуш.) |
| Т. |
падка́заным |
падка́занай падка́занаю |
падка́заным |
падка́занымі |
| М. |
падка́заным |
падка́занай |
падка́заным |
падка́заных |
Кароткая форма: падка́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.