падкаве́ліць
‘падчапіць, падкалупаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| падкаве́лю | падкаве́лім | |
| падкаве́ліш | падкаве́ліце | |
| падкаве́ліць | падкаве́ляць | |
| Прошлы час | ||
| падкаве́ліў | падкаве́лілі | |
| падкаве́ліла | ||
| падкаве́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| падкаве́ль | падкаве́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| падкаве́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)