падкавялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкавялю́ падкаве́лім
2-я ас. падкаве́ліш падкаве́ліце
3-я ас. падкаве́ліць падкаве́ляць
Прошлы час
м. падкавялі́ў падкавялі́лі
ж. падкавялі́ла
н. падкавялі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падкавялі́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)