Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ула́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́сны ула́сная ула́снае ула́сныя
Р. ула́снага ула́снай
ула́снае
ула́снага ула́сных
Д. ула́снаму ула́снай ула́снаму ула́сным
В. ула́сны (неадуш.)
ула́снага (адуш.)
ула́сную ула́снае ула́сныя (неадуш.)
ула́сных (адуш.)
Т. ула́сным ула́снай
ула́снаю
ула́сным ула́снымі
М. ула́сным ула́снай ула́сным ула́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уласці́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уласці́ва уласці́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уласці́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. уласці́васць уласці́васці
Р. уласці́васці уласці́васцей
уласці́васцяў
Д. уласці́васці уласці́васцям
В. уласці́васць уласці́васці
Т. уласці́васцю уласці́васцямі
М. уласці́васці уласці́васцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уласці́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уласці́вы уласці́вая уласці́вае уласці́выя
Р. уласці́вага уласці́вай
уласці́вае
уласці́вага уласці́вых
Д. уласці́ваму уласці́вай уласці́ваму уласці́вым
В. уласці́вы (неадуш.)
уласці́вага (адуш.)
уласці́вую уласці́вае уласці́выя (неадуш.)
уласці́вых (адуш.)
Т. уласці́вым уласці́вай
уласці́ваю
уласці́вым уласці́вымі
М. уласці́вым уласці́вай уласці́вым уласці́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ула́шчу ула́сцім
2-я ас. ула́сціш ула́сціце
3-я ас. ула́сціць ула́сцяць
Прошлы час
м. ула́сціў ула́сцілі
ж. ула́сціла
н. ула́сціла
Загадны лад
2-я ас. ула́сці ула́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час ула́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Ула́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ула́сы
Р. Ула́саў
Д. Ула́сам
В. Ула́сы
Т. Ула́самі
М. Ула́сах

Уласы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Уласы́
Р. Уласо́ў
Д. Уласа́м
В. Уласы́
Т. Уласа́мі
М. Уласа́х

ула́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́шчаны ула́шчаная ула́шчанае ула́шчаныя
Р. ула́шчанага ула́шчанай
ула́шчанае
ула́шчанага ула́шчаных
Д. ула́шчанаму ула́шчанай ула́шчанаму ула́шчаным
В. ула́шчаны (неадуш.)
ула́шчанага (адуш.)
ула́шчаную ула́шчанае ула́шчаныя (неадуш.)
ула́шчаных (адуш.)
Т. ула́шчаным ула́шчанай
ула́шчанаю
ула́шчаным ула́шчанымі
М. ула́шчаным ула́шчанай ула́шчаным ула́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ула́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́шчаны ула́шчаная ула́шчанае ула́шчаныя
Р. ула́шчанага ула́шчанай
ула́шчанае
ула́шчанага ула́шчаных
Д. ула́шчанаму ула́шчанай ула́шчанаму ула́шчаным
В. ула́шчаны (неадуш.)
ула́шчанага (адуш.)
ула́шчаную ула́шчанае ула́шчаныя (неадуш.)
ула́шчаных (адуш.)
Т. ула́шчаным ула́шчанай
ула́шчанаю
ула́шчаным ула́шчанымі
М. ула́шчаным ула́шчанай ула́шчаным ула́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ула́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́шчаны ула́шчаная ула́шчанае ула́шчаныя
Р. ула́шчанага ула́шчанай
ула́шчанае
ула́шчанага ула́шчаных
Д. ула́шчанаму ула́шчанай ула́шчанаму ула́шчаным
В. ула́шчаны (неадуш.)
ула́шчанага (адуш.)
ула́шчаную ула́шчанае ула́шчаныя (неадуш.)
ула́шчаных (адуш.)
Т. ула́шчаным ула́шчанай
ула́шчанаю
ула́шчаным ула́шчанымі
М. ула́шчаным ула́шчанай ула́шчаным ула́шчаных

Кароткая форма: ула́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.