ула́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ула́шчу ула́сцім
2-я ас. ула́сціш ула́сціце
3-я ас. ула́сціць ула́сцяць
Прошлы час
м. ула́сціў ула́сцілі
ж. ула́сціла
н. ула́сціла
Загадны лад
2-я ас. ула́сці ула́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час ула́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)