тавегі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тавегі́л | |
тавегі́лу | |
тавегі́лу | |
тавегі́л | |
тавегі́лам | |
тавегі́ле |
Крыніцы:
тавегі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тавегі́л | |
тавегі́лу | |
тавегі́лу | |
тавегі́л | |
тавегі́лам | |
тавегі́ле |
Крыніцы:
таве́рна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
таве́рна | таве́рны | |
таве́рны | таве́рн таве́рнаў |
|
таве́рне | таве́рнам | |
таве́рну | таве́рны | |
таве́рнай таве́рнаю |
таве́рнамі | |
таве́рне | таве́рнах |
Крыніцы:
таво́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
таво́т | |
таво́ту | |
таво́ту | |
таво́т | |
таво́там | |
таво́це |
Крыніцы:
таво́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
таво́тнік | таво́тнікі | |
таво́тніка | таво́тнікаў | |
таво́тніку | таво́тнікам | |
таво́тнік | таво́тнікі | |
таво́тнікам | таво́тнікамі | |
таво́тніку | таво́тніках |
Крыніцы:
таво́тніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
таво́тніца | таво́тніцы | |
таво́тніцы | таво́тніц | |
таво́тніцы | таво́тніцам | |
таво́тніцу | таво́тніцы | |
таво́тніцай таво́тніцаю |
таво́тніцамі | |
таво́тніцы | таво́тніцах |
Крыніцы:
таво́тны
прыметнік, адносны
таво́тны | таво́тная | таво́тнае | таво́тныя | |
таво́тнага | таво́тнай таво́тнае |
таво́тнага | таво́тных | |
таво́тнаму | таво́тнай | таво́тнаму | таво́тным | |
таво́тны ( таво́тнага ( |
таво́тную | таво́тнае | таво́тныя ( таво́тных ( |
|
таво́тным | таво́тнай таво́тнаю |
таво́тным | таво́тнымі | |
таво́тным | таво́тнай | таво́тным | таво́тных |
Крыніцы:
таво́ціць
‘змазваць што-небудзь тавотам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
таво́чу | таво́цім | |
таво́ціш | таво́ціце | |
таво́ціць | таво́цяць | |
Прошлы час | ||
таво́ціў | таво́цілі | |
таво́ціла | ||
таво́ціла | ||
Загадны лад | ||
таво́ць | таво́цьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
таво́цячы |
Крыніцы:
тагабо́чны
прыметнік, адносны
тагабо́чны | тагабо́чная | тагабо́чнае | тагабо́чныя | |
тагабо́чнага | тагабо́чнай тагабо́чнае |
тагабо́чнага | тагабо́чных | |
тагабо́чнаму | тагабо́чнай | тагабо́чнаму | тагабо́чным | |
тагабо́чны ( тагабо́чнага ( |
тагабо́чную | тагабо́чнае | тагабо́чныя ( тагабо́чных ( |
|
тагабо́чным | тагабо́чнай тагабо́чнаю |
тагабо́чным | тагабо́чнымі | |
тагабо́чным | тагабо́чнай | тагабо́чным | тагабо́чных |
Крыніцы:
тага́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тага́л | тага́лы | |
тага́ла | тага́лаў | |
тага́лу | тага́лам | |
тага́ла | тага́лаў | |
тага́лам | тага́ламі | |
тага́ле | тага́лах |
Крыніцы:
тагале́зец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тагале́зец | тагале́зцы | |
тагале́зца | тагале́зцаў | |
тагале́зцу | тагале́зцам | |
тагале́зца | тагале́зцаў | |
тагале́зцам | тагале́зцамі | |
тагале́зцу | тагале́зцах |
Крыніцы: