таво́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| таво́тнік | таво́тнікі | |
| таво́тніка | таво́тнікаў | |
| таво́тніку | таво́тнікам | |
| таво́тнік | таво́тнікі | |
| таво́тнікам | таво́тнікамі | |
| таво́тніку | таво́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)