таво́ціць

‘змазваць што-небудзь тавотам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. таво́чу таво́цім
2-я ас. таво́ціш таво́ціце
3-я ас. таво́ціць таво́цяць
Прошлы час
м. таво́ціў таво́цілі
ж. таво́ціла
н. таво́ціла
Загадны лад
2-я ас. таво́ць таво́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час таво́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)