Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пасвары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пасвару́	пасва́рым
2-я ас.	пасва́рыш	пасва́рыце
3-я ас.	пасва́рыць	пасва́раць
Прошлы час
м.	пасвары́ў	пасвары́лі
ж.	пасвары́ла
н.	пасвары́ла
Загадны лад
2-я ас.	пасвары́	пасвары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	пасвары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасва́таны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасва́таны	пасва́таная	пасва́танае	пасва́таныя
Р.	пасва́танага	пасва́танай пасва́танае	пасва́танага	пасва́таных
Д.	пасва́танаму	пасва́танай	пасва́танаму	пасва́таным
В.	пасва́таны (неадуш.) пасва́танага (адуш.)	пасва́таную	пасва́танае	пасва́таныя (неадуш.) пасва́таных (адуш.)
Т.	пасва́таным	пасва́танай пасва́танаю	пасва́таным	пасва́танымі
М.	пасва́таным	пасва́танай	пасва́таным	пасва́таных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пасва́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасва́таны	пасва́таная	пасва́танае	пасва́таныя
Р.	пасва́танага	пасва́танай пасва́танае	пасва́танага	пасва́таных
Д.	пасва́танаму	пасва́танай	пасва́танаму	пасва́таным
В.	пасва́таны (неадуш.) пасва́танага (адуш.)	пасва́таную	пасва́танае	пасва́таныя (неадуш.) пасва́таных (адуш.)
Т.	пасва́таным	пасва́танай пасва́танаю	пасва́таным	пасва́танымі
М.	пасва́таным	пасва́танай	пасва́таным	пасва́таных

Кароткая форма: пасва́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пасва́тацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пасва́таюся	пасва́таемся
2-я ас.	пасва́таешся	пасва́таецеся
3-я ас.	пасва́таецца	пасва́таюцца
Прошлы час
м.	пасва́таўся	пасва́таліся
ж.	пасва́талася
н.	пасва́талася
Загадны лад
2-я ас.	пасва́тайся	пасва́тайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	пасва́таўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасва́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пасва́таю	пасва́таем
2-я ас.	пасва́таеш	пасва́таеце
3-я ас.	пасва́тае	пасва́таюць
Прошлы час
м.	пасва́таў	пасва́талі
ж.	пасва́тала
н.	пасва́тала
Загадны лад
2-я ас.	пасва́тай	пасва́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	пасва́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасвая́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пасвая́чуся	пасвая́чымся
2-я ас.	пасвая́чышся	пасвая́чыцеся
3-я ас.	пасвая́чыцца	пасвая́чацца
Прошлы час
м.	пасвая́чыўся	пасвая́чыліся
ж.	пасвая́чылася
н.	пасвая́чылася
Загадны лад
2-я ас.	пасвая́чся	пасвая́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	пасвая́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

пасве́дчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пасве́дчанне	пасве́дчанні
Р.	пасве́дчання	пасве́дчанняў
Д.	пасве́дчанню	пасве́дчанням
В.	пасве́дчанне	пасве́дчанні
Т.	пасве́дчаннем	пасве́дчаннямі
М.	пасве́дчанні	пасве́дчаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасве́дчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасве́дчаны	пасве́дчаная	пасве́дчанае	пасве́дчаныя
Р.	пасве́дчанага	пасве́дчанай пасве́дчанае	пасве́дчанага	пасве́дчаных
Д.	пасве́дчанаму	пасве́дчанай	пасве́дчанаму	пасве́дчаным
В.	пасве́дчаны (неадуш.) пасве́дчанага (адуш.)	пасве́дчаную	пасве́дчанае	пасве́дчаныя (неадуш.) пасве́дчаных (адуш.)
Т.	пасве́дчаным	пасве́дчанай пасве́дчанаю	пасве́дчаным	пасве́дчанымі
М.	пасве́дчаным	пасве́дчанай	пасве́дчаным	пасве́дчаных

Крыніцы: piskunou2012.

пасве́дчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасве́дчаны	пасве́дчаная	пасве́дчанае	пасве́дчаныя
Р.	пасве́дчанага	пасве́дчанай пасве́дчанае	пасве́дчанага	пасве́дчаных
Д.	пасве́дчанаму	пасве́дчанай	пасве́дчанаму	пасве́дчаным
В.	пасве́дчаны (неадуш.) пасве́дчанага (адуш.)	пасве́дчаную	пасве́дчанае	пасве́дчаныя (неадуш.) пасве́дчаных (адуш.)
Т.	пасве́дчаным	пасве́дчанай пасве́дчанаю	пасве́дчаным	пасве́дчанымі
М.	пасве́дчаным	пасве́дчанай	пасве́дчаным	пасве́дчаных

Кароткая форма: пасве́дчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пасве́дчваць

‘сцвярджаць, пацвярджаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пасведчыць аб чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	пасве́дчваю	пасве́дчваем
2-я ас.	пасве́дчваеш	пасве́дчваеце
3-я ас.	пасве́дчвае	пасве́дчваюць
Прошлы час
м.	пасве́дчваў	пасве́дчвалі
ж.	пасве́дчвала
н.	пасве́дчвала
Загадны лад
2-я ас.	пасве́дчвай	пасве́дчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	пасве́дчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)