пасве́дчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пасве́дчанне | пасве́дчанні | |
| пасве́дчання | пасве́дчанняў | |
| пасве́дчанню | пасве́дчанням | |
| пасве́дчанне | пасве́дчанні | |
| пасве́дчаннем | пасве́дчаннямі | |
| пасве́дчанні | пасве́дчаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)