пасве́дчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасве́дчанне пасве́дчанні
Р. пасве́дчання пасве́дчанняў
Д. пасве́дчанню пасве́дчанням
В. пасве́дчанне пасве́дчанні
Т. пасве́дчаннем пасве́дчаннямі
М. пасве́дчанні пасве́дчаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)