Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аіоу

дваяшлю́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дваяшлю́бнасць
Р. дваяшлю́бнасці
Д. дваяшлю́бнасці
В. дваяшлю́бнасць
Т. дваяшлю́бнасцю
М. дваяшлю́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дваяшлю́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваяшлю́бны дваяшлю́бная дваяшлю́бнае дваяшлю́бныя
Р. дваяшлю́бнага дваяшлю́бнай
дваяшлю́бнае		 дваяшлю́бнага дваяшлю́бных
Д. дваяшлю́бнаму дваяшлю́бнай дваяшлю́бнаму дваяшлю́бным
В. дваяшлю́бны (неадуш.)
дваяшлю́бнага (адуш.)		 дваяшлю́бную дваяшлю́бнае дваяшлю́бныя (неадуш.)
дваяшлю́бных (адуш.)
Т. дваяшлю́бным дваяшлю́бнай
дваяшлю́бнаю		 дваяшлю́бным дваяшлю́бнымі
М. дваяшлю́бным дваяшлю́бнай дваяшлю́бным дваяшлю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

двіназа́ўр

‘вымерлае земнаводнае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двіназа́ўр двіназа́ўры
Р. двіназа́ўра двіназа́ўраў
Д. двіназа́ўру двіназа́ўрам
В. двіназа́ўра двіназа́ўраў
Т. двіназа́ўрам двіназа́ўрамі
М. двіназа́ўры двіназа́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.

дво́е

лічэбнік, зборны

мн.
-
Н. дво́е
Р. дваі́х
Д. дваі́м
В. дваі́х (адуш.)
дво́е (неадуш.)
Т. дваі́мі
М. дваі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двоеўла́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двоеўла́ддзе
Р. двоеўла́ддзя
Д. двоеўла́ддзю
В. двоеўла́ддзе
Т. двоеўла́ддзем
М. двоеўла́ддзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двоеўла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двоеўла́дны двоеўла́дная двоеўла́днае двоеўла́дныя
Р. двоеўла́днага двоеўла́днай
двоеўла́днае		 двоеўла́днага двоеўла́дных
Д. двоеўла́днаму двоеўла́днай двоеўла́днаму двоеўла́дным
В. двоеўла́дны (неадуш.)
двоеўла́днага (адуш.)		 двоеўла́дную двоеўла́днае двоеўла́дныя (неадуш.)
двоеўла́дных (адуш.)
Т. двоеўла́дным двоеўла́днай
двоеўла́днаю		 двоеўла́дным двоеўла́днымі
М. двоеўла́дным двоеўла́днай двоеўла́дным двоеўла́дных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

двоеўла́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двоеўла́дства
Р. двоеўла́дства
Д. двоеўла́дству
В. двоеўла́дства
Т. двоеўла́дствам
М. двоеўла́дстве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дво́ечка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дво́ечка дво́ечкі
Р. дво́ечкі дво́ечак
Д. дво́ечцы дво́ечкам
В. дво́ечку дво́ечкі
Т. дво́ечкай
дво́ечкаю		 дво́ечкамі
М. дво́ечцы дво́ечках

Крыніцы: piskunou2012.

дво́ечнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́ечнік дво́ечнікі
Р. дво́ечніка дво́ечнікаў
Д. дво́ечніку дво́ечнікам
В. дво́ечніка дво́ечнікаў
Т. дво́ечнікам дво́ечнікамі
М. дво́ечніку дво́ечніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́ечніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дво́ечніца дво́ечніцы
Р. дво́ечніцы дво́ечніц
Д. дво́ечніцы дво́ечніцам
В. дво́ечніцу дво́ечніц
Т. дво́ечніцай
дво́ечніцаю		 дво́ечніцамі
М. дво́ечніцы дво́ечніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.