адарфава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адарфу́ю |
адарфу́ем |
2-я ас. |
адарфу́еш |
адарфу́еце |
3-я ас. |
адарфу́е |
адарфу́юць |
Прошлы час |
м. |
адарфава́ў |
адарфава́лі |
ж. |
адарфава́ла |
н. |
адарфава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адарфу́й |
адарфу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адарфава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адарфо́ўванне |
Р. |
адарфо́ўвання |
Д. |
адарфо́ўванню |
В. |
адарфо́ўванне |
Т. |
адарфо́ўваннем |
М. |
адарфо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адарфо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адарфо́ўваецца |
адарфо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
адарфо́ўваўся |
адарфо́ўваліся |
ж. |
адарфо́ўвалася |
н. |
адарфо́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адарфо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адарфо́ўваю |
адарфо́ўваем |
2-я ас. |
адарфо́ўваеш |
адарфо́ўваеце |
3-я ас. |
адарфо́ўвае |
адарфо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
адарфо́ўваў |
адарфо́ўвалі |
ж. |
адарфо́ўвала |
н. |
адарфо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адарфо́ўвай |
адарфо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адарфо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адарызава́ны |
адарызава́ная |
адарызава́нае |
адарызава́ныя |
Р. |
адарызава́нага |
адарызава́най адарызава́нае |
адарызава́нага |
адарызава́ных |
Д. |
адарызава́наму |
адарызава́най |
адарызава́наму |
адарызава́ным |
В. |
адарызава́ны (неадуш.) адарызава́нага (адуш.) |
адарызава́ную |
адарызава́нае |
адарызава́ныя (неадуш.) адарызава́ных (адуш.) |
Т. |
адарызава́ным |
адарызава́най адарызава́наю |
адарызава́ным |
адарызава́нымі |
М. |
адарызава́ным |
адарызава́най |
адарызава́ным |
адарызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адарызава́ны |
адарызава́ная |
адарызава́нае |
адарызава́ныя |
Р. |
адарызава́нага |
адарызава́най адарызава́нае |
адарызава́нага |
адарызава́ных |
Д. |
адарызава́наму |
адарызава́най |
адарызава́наму |
адарызава́ным |
В. |
адарызава́ны (неадуш.) адарызава́нага (адуш.) |
адарызава́ную |
адарызава́нае |
адарызава́ныя (неадуш.) адарызава́ных (адуш.) |
Т. |
адарызава́ным |
адарызава́най адарызава́наю |
адарызава́ным |
адарызава́нымі |
М. |
адарызава́ным |
адарызава́най |
адарызава́ным |
адарызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адарызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адарызу́юся |
адарызу́емся |
2-я ас. |
адарызу́ешся |
адарызу́ецеся |
3-я ас. |
адарызу́ецца |
адарызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
адарызава́ўся |
адарызава́ліся |
ж. |
адарызава́лася |
н. |
адарызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адарызу́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адарызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адарызу́ю |
адарызу́ем |
2-я ас. |
адарызу́еш |
адарызу́еце |
3-я ас. |
адарызу́е |
адарызу́юць |
Прошлы час |
м. |
адарызава́ў |
адарызава́лі |
ж. |
адарызава́ла |
н. |
адарызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адарызуй |
адарызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адарызу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
адарызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адарызу́ю |
адарызу́ем |
2-я ас. |
адарызу́еш |
адарызу́еце |
3-я ас. |
адарызу́е |
адарызу́юць |
Прошлы час |
м. |
адарызава́ў |
адарызава́лі |
ж. |
адарызава́ла |
н. |
адарызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адарызуй |
адарызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адарызава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.