абеспрыту́ліць
‘пазбавіць прытулку каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абеспрыту́лю |
абеспрыту́лім |
2-я ас. |
абеспрыту́ліш |
абеспрыту́ліце |
3-я ас. |
абеспрыту́ліць |
абеспрыту́ляць |
Прошлы час |
м. |
абеспрыту́ліў |
абеспрыту́лілі |
ж. |
абеспрыту́ліла |
н. |
абеспрыту́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абеспрыту́ль |
абеспрыту́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абеспрыту́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абессаро́мець
‘пазбавіць сораму каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абессаро́мею |
абессаро́меем |
2-я ас. |
абессаро́мееш |
абессаро́мееце |
3-я ас. |
абессаро́мее |
абессаро́меюць |
Прошлы час |
м. |
абессаро́меў |
абессаро́мелі |
ж. |
абессаро́мела |
н. |
абессаро́мела |
Загадны лад |
2-я ас. |
абессаро́мей |
абессаро́мейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абессаро́меўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абессмяро́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абессмяро́чу |
абессмяро́цім |
2-я ас. |
абессмяро́ціш |
абессмяро́ціце |
3-я ас. |
абессмяро́ціць |
абессмяро́цяць |
Прошлы час |
м. |
абессмяро́ціў |
абессмяро́цілі |
ж. |
абессмяро́ціла |
н. |
абессмяро́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абессмяро́ць |
абессмяро́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абессмяро́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абессмяро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абессмяро́чаны |
абессмяро́чаная |
абессмяро́чанае |
абессмяро́чаныя |
Р. |
абессмяро́чанага |
абессмяро́чанай абессмяро́чанае |
абессмяро́чанага |
абессмяро́чаных |
Д. |
абессмяро́чанаму |
абессмяро́чанай |
абессмяро́чанаму |
абессмяро́чаным |
В. |
абессмяро́чаны (неадуш.) абессмяро́чанага (адуш.) |
абессмяро́чаную |
абессмяро́чанае |
абессмяро́чаныя (неадуш.) абессмяро́чаных (адуш.) |
Т. |
абессмяро́чаным |
абессмяро́чанай абессмяро́чанаю |
абессмяро́чаным |
абессмяро́чанымі |
М. |
абессмяро́чаным |
абессмяро́чанай |
абессмяро́чаным |
абессмяро́чаных |
Кароткая форма: абессмяро́чана.
Крыніцы:
piskunou2012.
абе́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абе́стка |
абе́сткі |
Р. |
абе́сткі |
абе́стак |
Д. |
абе́стцы |
абе́сткам |
В. |
абе́стку |
абе́сткі |
Т. |
абе́сткай абе́сткаю |
абе́сткамі |
М. |
абе́стцы |
абе́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесцукро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абесцукро́ўванне |
Р. |
абесцукро́ўвання |
Д. |
абесцукро́ўванню |
В. |
абесцукро́ўванне |
Т. |
абесцукро́ўваннем |
М. |
абесцукро́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесцукро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абесцукро́ўваецца |
абесцукро́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
абесцукро́ўваўся |
абесцукро́ўваліся |
ж. |
абесцукро́ўвалася |
н. |
абесцукро́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абесцукро́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесцукро́ўваць
‘пазбавіць цукру што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абесцукро́ўваю |
абесцукро́ўваем |
2-я ас. |
абесцукро́ўваеш |
абесцукро́ўваеце |
3-я ас. |
абесцукро́ўвае |
абесцукро́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
абесцукро́ўваў |
абесцукро́ўвалі |
ж. |
абесцукро́ўвала |
н. |
абесцукро́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абесцукро́ўвай |
абесцукро́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абесцукро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.