абадо́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадо́чны |
абадо́чная |
абадо́чнае |
абадо́чныя |
Р. |
абадо́чнага |
абадо́чнай абадо́чнае |
абадо́чнага |
абадо́чных |
Д. |
абадо́чнаму |
абадо́чнай |
абадо́чнаму |
абадо́чным |
В. |
абадо́чны (неадуш.) абадо́чнага (адуш.) |
абадо́чную |
абадо́чнае |
абадо́чныя (неадуш.) абадо́чных (адуш.) |
Т. |
абадо́чным |
абадо́чнай абадо́чнаю |
абадо́чным |
абадо́чнымі |
М. |
абадо́чным |
абадо́чнай |
абадо́чным |
абадо́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абадра́нец |
абадра́нцы |
Р. |
абадра́нца |
абадра́нцаў |
Д. |
абадра́нцу |
абадра́нцам |
В. |
абадра́нца |
абадра́нцаў |
Т. |
абадра́нцам |
абадра́нцамі |
М. |
абадра́нцу |
абадра́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абадра́нка |
абадра́нкі |
Р. |
абадра́нкі |
абадра́нак |
Д. |
абадра́нцы |
абадра́нкам |
В. |
абадра́нку |
абадра́нак |
Т. |
абадра́нкай абадра́нкаю |
абадра́нкамі |
М. |
абадра́нцы |
абадра́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абадра́нне |
Р. |
абадра́ння |
Д. |
абадра́нню |
В. |
абадра́нне |
Т. |
абадра́ннем |
М. |
абадра́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абадра́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абадра́нчык |
абадра́нчыкі |
Р. |
абадра́нчыка |
абадра́нчыкаў |
Д. |
абадра́нчыку |
абадра́нчыкам |
В. |
абадра́нчыка |
абадра́нчыкаў |
Т. |
абадра́нчыкам |
абадра́нчыкамі |
М. |
абадра́нчыку |
абадра́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абадра́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадра́ны |
абадра́ная |
абадра́нае |
абадра́ныя |
Р. |
абадра́нага |
абадра́най абадра́нае |
абадра́нага |
абадра́ных |
Д. |
абадра́наму |
абадра́най |
абадра́наму |
абадра́ным |
В. |
абадра́ны (неадуш.) абадра́нага (адуш.) |
абадра́ную |
абадра́нае |
абадра́ныя (неадуш.) абадра́ных (адуш.) |
Т. |
абадра́ным |
абадра́най абадра́наю |
абадра́ным |
абадра́нымі |
М. |
абадра́ным |
абадра́най |
абадра́ным |
абадра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадра́ны |
абадра́ная |
абадра́нае |
абадра́ныя |
Р. |
абадра́нага |
абадра́най абадра́нае |
абадра́нага |
абадра́ных |
Д. |
абадра́наму |
абадра́най |
абадра́наму |
абадра́ным |
В. |
абадра́ны (неадуш.) абадра́нага (адуш.) |
абадра́ную |
абадра́нае |
абадра́ныя (неадуш.) абадра́ных (адуш.) |
Т. |
абадра́ным |
абадра́най абадра́наю |
абадра́ным |
абадра́нымі |
М. |
абадра́ным |
абадра́най |
абадра́ным |
абадра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абадра́ны |
абадра́ная |
абадра́нае |
абадра́ныя |
Р. |
абадра́нага |
абадра́най абадра́нае |
абадра́нага |
абадра́ных |
Д. |
абадра́наму |
абадра́най |
абадра́наму |
абадра́ным |
В. |
абадра́ны (неадуш.) абадра́нага (адуш.) |
абадра́ную |
абадра́нае |
абадра́ныя (неадуш.) абадра́ных (адуш.) |
Т. |
абадра́ным |
абадра́най абадра́наю |
абадра́ным |
абадра́нымі |
М. |
абадра́ным |
абадра́най |
абадра́ным |
абадра́ных |
Кароткая форма: абадра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзяру́ся |
абдзяро́мся |
2-я ас. |
абдзярэ́шся |
абдзераце́ся |
3-я ас. |
абдзярэ́цца |
абдзяру́цца |
Прошлы час |
м. |
абадра́ўся |
абадра́ліся |
ж. |
абадра́лася |
н. |
абадра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзяры́ся |
абдзяры́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абадра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абадра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзяру́ |
абдзяро́м |
2-я ас. |
абдзярэ́ш |
абдзераце́ |
3-я ас. |
абдзярэ́ |
абдзяру́ць |
Прошлы час |
м. |
абадра́ў |
абадра́лі |
ж. |
абадра́ла |
н. |
абадра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзяры́ |
абдзяры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абадра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.