знячу́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знячу́лены |
знячу́леная |
знячу́ленае |
знячу́леныя |
| Р. |
знячу́ленага |
знячу́ленай знячу́ленае |
знячу́ленага |
знячу́леных |
| Д. |
знячу́ленаму |
знячу́ленай |
знячу́ленаму |
знячу́леным |
| В. |
знячу́лены (неадуш.) знячу́ленага (адуш.) |
знячу́леную |
знячу́ленае |
знячу́леныя (неадуш.) знячу́леных (адуш.) |
| Т. |
знячу́леным |
знячу́ленай знячу́ленаю |
знячу́леным |
знячу́ленымі |
| М. |
знячу́леным |
знячу́ленай |
знячу́леным |
знячу́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́люся |
знячу́лімся |
| 2-я ас. |
знячу́лішся |
знячу́ліцеся |
| 3-я ас. |
знячу́ліцца |
знячу́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ліўся |
знячу́ліліся |
| ж. |
знячу́лілася |
| н. |
знячу́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́лься |
знячу́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ліць
‘пазбавіць каго-небудзь, што-небудзь адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́лю |
знячу́лім |
| 2-я ас. |
знячу́ліш |
знячу́ліце |
| 3-я ас. |
знячу́ліць |
знячу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ліў |
знячу́лілі |
| ж. |
знячу́ліла |
| н. |
знячу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́ль |
знячу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знячу́льванне |
| Р. |
знячу́львання |
| Д. |
знячу́льванню |
| В. |
знячу́льванне |
| Т. |
знячу́льваннем |
| М. |
знячу́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ць
‘пазбавіць каго-небудзь адчувальнасці; пазбавіцца адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́ю |
знячу́ем |
| 2-я ас. |
знячу́еш |
знячу́еце |
| 3-я ас. |
знячу́е |
знячу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ў |
знячу́лі |
| ж. |
знячу́ла |
| н. |
знячу́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́й |
знячу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячэ́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячэ́ўлюся |
знячэ́вімся |
| 2-я ас. |
знячэ́вішся |
знячэ́віцеся |
| 3-я ас. |
знячэ́віцца |
знячэ́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
знячэ́віўся |
знячэ́віліся |
| ж. |
знячэ́вілася |
| н. |
знячэ́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячэ́ўся |
знячэ́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячэ́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячэ́ўку
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| знячэ́ўку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.